#тавбаи_насуҳ Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu 252-қисм. | Ummu Zaynab Ummu-Azizaxon Ismoilova ijodi kanali
#тавбаи_насуҳ
Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu
252-қисм.
Сен эса ҳаммасидан воз кечиб, биттада қутилиб кетдинг...
Чойнак кўтарган Сарвиноз ичкарига кириб келган пайтда- у онасига жаноза тафсилотларини бир бошдан гапириб бериб ўтирганди. Жувонни кўрди-ю Иёзнинг уни ўчди.
-Гапиравер...
Бу рағбат гарчи онаси томонидан янграган бўлса ҳам иҳтиёрсиз равишда кириб келувчига қаради. Чой дамлаш, овқат, кир-чир, онасига баъзан суҳбатдошлик вазифасини ўташ-бу аёлнинг зиммасидаги юмуш саналса-да ҳозир унинг бу таҳлит ичкарига тап тортмай кириб келиши Иёзни ажаблантирди.
-Мен ҳам у чолни танирдим. Яхши одам эди. Бир марта уйларига асал сўраб борганман, хотини олиб чиққан. Адашмасам, Соҳиб ўртоғингнинг аммаси уларга қўшни...
-Билмайман! Қўшниси билан ҳам маҳалласи билан ҳам ишим йўқ!
Иёзнинг овозидаги зардани Сарвиноз сезди аммо миқ этмади. Ҳатто бош кўтариб бир бора бўлсин хонтахта атрофидагиларга қараб қўйгани ҳам йўқ.
Кўз ёш тўка-тўка янаям баттар тим тортиб кетган киприклар- "ойна кўл" четида ўсган қамишзордек жимирлаб, маъсума нигоҳлар- чойнак нақшлари узра сузиб юрганини Иёз мана шу бир неча сониянинг ўзидаёқ кузатишга муваффақ бўлди.
"Ўликдек ҳиссиз бўлишга улгурибсан... Назаримда сен ичаётган оғу шунақа ҳоссага эга! Ўлмайсан-у, аммо ўлик каби ҳиссиз яшайверасан... Мурдалар кўмилади, сен эса ўзингни ўзинг кўмиб завқ оласан!"
Пиёлага чой қуйилаётганини кўриб ўрнидан қўзғолди.
-Ҳа, тинчликми? Нима бўлди? Ўтир, чой ич! Энди иссиқ чой келганда сен қаёққа кетяпсан?
Шошилинчда бу гап қандай таъсир этди экан деб Иёз Сарвинозга бир қараб олди. Чой қуйилган пиёла ҳозир унинг қўлида енгилгина титраяпти. Аммо юз қиёфасидан барибир ҳеч нарсани билиб, англаб бўлмайди.
-Она, кўчада ишим бор... Сизлар бемалол чой ичиб ўтира туринглар, мен тезда келаман!
Яхшики, Афшар хоним ўғлининг овозидаги безовталикни, ҳаяжонни, агар таъбир жоиз бўлса ўзини совуққон тутишга бўлаётган уринишни сезмади. Сезганда ҳам тушунмаган бўларди. Хоним бу сафар ҳизматчисига юзланди:
-Ҳалигини опчиқ! Тезда...
Сарвиноз бамисоли ҳуркак оҳудек дик этиб ўрнидан турди. У чиқиб кетганидан сўнг ўзидаги тушунарсиз ҳолатдан карахт тортган Иёз яна секин онасининг ёнига чўккалади.
-Нима олиб чиқади? Нимага киргазиб юбордингиз?
-Ҳа... Эсимдан чиқиб қолибди, касал бўлиб ётиб қолмасимдан олдин эди: Жамшиднинг хотинидан нарса олгандим. Тўғри келмаса қайтаришга келишганмиз. Шуни эрининг дўконига бериб ўтиб кет! Йўлинг ўша тарафгами?
Иёз ҳудди онасининг гапини маъқуллагандек бош сараклатди. Аслида ҳозир кўчага чиқиб қаёққа боришиниям билмайди.
Сарвиноз кириб ичкаридан олиб чиққан нарсасини секин хонтахта четига қўйди. Елим ҳалтага ўралган нимадир...
-Шуми?
-Ҳа, "онам олган экан" десанг тушунади. Агар Мастура ўша атрофда юрган бўлса, ўзининг қўлига берсанг ҳам майли... Ортиқча гап-сўздан ҳоли!
Елим ҳалтага қўл узатаётиб Иёз яна Сарвиноз тарафга кўз қирини ташлади. Рўмол четини тутамлаб турган бармоқлар анча қадоқ ва шишлардан тузалибди, жувоннинг ўзи ҳам энди аввалгидан бироз тўлишиб қолгандек.
-Бўлди, бериб қўяман!
Дўкондан нари масжидга қараб кетди. Кимдир сал берида ичкаридан Абдулмажид қорининг чиқишини кутаётган экан. Иёз эскироқ машина ёнидан ўтаётиб тушунди: никоҳ ўқитишга келганлар...
Бир неча дақиқадан сўнг улар узун-калта бўлиб ичкарига кириб келишди.
-Иёзбек мана калит! Эшикни очиб беринг, жойлашиб туришсин. Мен ҳозир кираман!
Айтилганидек қилиб Иёзнинг ўзи келувчиларга эшикни очиб берди. Аммо хонадан чиқиб кетаётиб бурчак томонга хиёл ўгирилиб ўтирган аёлга кўзи тушди-ю ичи шувиллади.
Гулзода!
Бу аёлчалик ҳеч ким билан узоқ ўралашиб "юрмаган!" Гулзода эридан ажрашди-ю алам аччиқда Иёзни ўйнаш тутди. Шу-шу иши тушиб келган остонасига ора кунда қатнайдиган, ширин сўз эшитмаса ҳам йигитнинг ипсиз бошқариладиган овунчоғига айланди.
Ташқарига чиқиб Иёз нима қиларини билмай бир зум хўшшайганча турди.
(Давоми бор)
@Ummuzaynabummuijodi
