Бугун Скверда гейларни уриш, ўлдириш мақсадида потенциал террорчилар тўпланди. Ақли билан еча олмаган нарсасини куч билан ҳал қилишга одатланган жоҳил оломоннинг асосий мотиви дин экани “Аллоҳу акбар!” ҳайқириқларидан ҳам билса бўлади. Ўзини Покистондамиз деб ўйлаётган бу ёш ва ҳафтафаҳм тўда эртага бошқа мақсадда ҳам кўчага чиқиб, кимнингдир қонини тўкмоқ бўлади.
Калтабин сиёсий элита ва чаласавод интеллигенциянинг маънавият ўйинлари ўзининг илк “мева”ларини бера бошлади. “Меҳмондўст, меҳрибон, тинчликпарвар, бағрикенг, ахлоқли, маънавиятли, диндор” оломон ўзига ўхшамаганларни қувлаб, уриб, ўлдириб юришини кўраверасиз буёғига.
Энг қизиғи, бу зомбилар қонунни бузаётганини, жиноят қилаётганини тушунмаяпти, хурсанд ҳаммаси, жиноятининг далили бўлган видеоларни тарқатиб юрибди. Милиция эса импотент, нима қиларини, қандай эпларини, кимни тутарини билмайди. Бир тарафдан, жиноятчилар тўдаси, бошқа томондан, “маънавият” йўлида, “дин” йўлида курашяпти. Парадокслар оламига хуш келибсан, ўзбек жамияти.
