Атеистлар билан бўлган суҳбатларни кўп кузатаман. Уларнинг фик | Tunchiroq

Атеистлар билан бўлган суҳбатларни кўп кузатаман. Уларнинг фикрлашини, тушунчасини кўриб бир фикрга келаман. Улар Аллоҳ борлигини ичидан ҳис қилсада, ибодатлар, ёки гуноҳлардан тийилиш нафсига оғир келганидан атеистликни танлаб қўя қолишади.

Бир атеист қиз ўз суҳбатида: «Мен доим кузатув остида бўлишдан қўрқар эдим. Доим кимдир мени кузатиб туриши менга ўзимни ноқулай ҳис эттирарди. Атеист бўлганимдан кейин ҳеч ким мени кузатмаётганини, ўзим хоҳлаганимдек ҳотиржамликни ҳис қиляпман» каби жумла айтди.

Аслида бу қиз ҳали ҳамон Аллоҳ уни кўриб турганини билишига аминман. Фақат у ҳотиржам гуноҳ қилишни хоҳлади. Чунки инсонни фитратида бор, қўрққанида, заифлигини ҳис қилганида, бирон-бир уни ҳимоя қила олувчига эҳтиёж сезади. Бу ҳимоя қилувчи албатта инсон бўла олмайди. Чунки у ҳам ўзига ўхшаган инсонда.

Доим кучли бўлиб юра олмайди инсон, ич-ичидан сажда қилиш, дуо қилиш истаги бўлади. Қийин аҳволга тушганда қўли билан дуо қилмаса ҳам, ҳеч бўлмаса Я Аллоҳ деган калима тилларидан тўкилади.

Яна бир атеист, мусулмон билан бўлган суҳбатда:
«Атеист бўлиш осон эмас. Чунки сизнинг бошингизга бирор бир дард келса, Роббингизга юзланасиз, унга дардингизни айтасиз ва енгиллайсиз. Бизда эса бошимизга бир дард келса, сиғинадиган, борадиган жойимиз йўқ. Ўзимизни ўзимиз еймиз», деган эди.

Ислом билан неъматлатирган, Ўзини танитиб қўйган Роббимга ҳамд!

Тунчироқ