Бобур ўз асаридаги хотираларида Алишер Навоийга алоҳида эътибор қаратади, ундан шоир ва ўз даврининг кўп қиррали ҳамда ғайриоддий шахси сифатида ҳайратланади.
Бобур шундай ёзади: «Алишербек назири йўқ киши эди. Туркий тил била то шеър айтубтурлар, ҳеч ким онча кўп ва хўп айтгон эмас». Ушбу сатрлар шуни кўрсатадики, у Алишер Навоий ижодига жуда ҳурмат билан муносабатда бўлган, унинг даҳосига эҳтиром кўрсатган.
