Маъносини тушунмай, кўчириб олишган
1868 йилда Россия Бухоро амирлигига қарши уруш очганида генерал Головачёвнинг пиёда қўшинлари душман томоннинг кўзлари ўнгида Зарафшон дарёсини кечиб ўтиб, Чўпон-Ота тепалигини эгаллайдилар. Зудлик билан ҳаракат қилиш керак бўлгани сабабли, аскарлар шалаббо бўлган оёқ кийимларидан сувни тўкиш учун уларни ечишга вақтлари кам бўлган шунинг учун улар қўлларига таяниб турган, шериклари эса оёқларини тепага кўтариб, силкитишган. Шундай қилиб тезлик билан аскарлар бир-бирларига этикдаги сувдан ҳалос бўлишга ёрдам беришган.
Бухороликлар душман тарафнинг бу хатти-ҳаракатларини уларнинг ғалабасининг сири деб ўйлашган ва улар ҳам жанг олдидан шундай қилишга аҳд қилишган. Бир ой ўтгач, Зарбулоқдаги жангда олд қаторда турган бухоролик аскарлар ўқ узишдан аввал қўлларига таяниб туришган, шериклари эса оёқларидан ушлаб силкитишган. Шу манёврдан кейин улар ғалаба қозонишга қаттиқ ишонишган.
A.Б.Широкораднинг "Россия-Aнглия: номаълум уруш, 1857-1907" китобидан
Обуна учун: @YashrinTarix
