Аллохим хеч кимни тирноққа зор қилма... 3-қисм Бир пайт, | ⏳TAQDIR IZMIDAN⌛️
Аллохим хеч кимни тирноққа зор қилма...
3-қисм
Бир пайт, Мадина ҳовлида кетаётганида негадир қўлидаги нарсаларни тушуриб юбордида, ортидан ўзи ҳам ерга қулади.
Ёнига югуриб борганимда бехуш ётарди, қўрқиб кетдим, дархол қўл телефонимни олдимда тез ёрдамга қўнгироқ қилдим...
Улар тезда етиб келишди. Мадинани кўтариб машинага ётқиздик.
Ўзим ҳам Маъруфжон билан биргаликда машинага ўтирдик...
Йўлда кетаётиб ҳар хил хаёллар оғушида қолдим, нима бўлди экан, оёғи тойиб йиқилганда хушини йўқотмаган бўлардию.
Эндигина бахтга эришдим деганимда, бошимга яна қанақа ташвиш тушди экан, ишқилиб соғ-омон бўлсинда...
Бирини бериб иккинчисини мендан олмагин Яратган Эгам, дея ёнимда кетаётган Маъруфжонни махкам қучоқлаб, елкаларига кўз ёшларимни артдим.
Касалхонага етиб келдик, хотинимни муолажа хонасига олиб кириб кетишди...
Юрагимда минг хадик, қўрқув, ҳозир шифокор чикади-ю ёмон хабар айтадигандай ичим ғаш.
Нихоят, эшик очилиб шифокор чиқди. “Сиз беморнинг турмуш уртоғимисиз” деб суради...
- Ҳа, - деб жавоб бердим қалтироқ билан.
- Хонамга юринг.
- Ҳоп бўлади.
Шифокор хузуридан қайтиб чиққанимда, айтган гапларидан ҳалигача ўзимга кела олмай карахт аҳволда эдим.
Оёқларимдаги қалтироқдан бир жойда тик тура олмайдиган даражада қувватсизланиб кетганди.
"Нахотки" дейман ўзимга-ўзим...
Ҳолсизланиб деворга суяниб қолдим.
Мана бугун Мадина билан бозордамиз, Маъруфжон билан Мухаммаджонларга кийим кечак олаяпмиз...
Яқинда уларнинг суннат тўйларини муносабати билан эл-юртга ош бермоқчимиз.
Келинглар, сизлар ҳам азиз мехмонимиз бўлинглар.
Нақадар бахтлиман-а?
Шу кунларни менга раво кўрган Оллохимга беадад ва бехисоб шукроналар айтаман.
Ҳа айтганча, ўшанда шифокор аёлимнинг ҳомиладор эканлигини ва ўғлимиз Мухаммаджонни дунёга келиш хабарини бериб, мендан суюнчи олиш учун чақирган эканлар...
ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҲАЁТИЙ ВОҚЕАЛАР ФАҚАТ БИЗДА
