Ман ҳамеша имкони дуюм медодам Ман боварӣ доштам, ки инсон мет | ๖ۣۜ𝓟𝓡𝜣ДིУིШིАི ིБིАིНིДིИིТིКིАི(◕‿-)

Ман ҳамеша имкони дуюм медодам
Ман боварӣ доштам, ки инсон метавонад тағир ёбад.
Оё касе, ки туро дидан мехоҳад, назди ту намеояд?
Оё касе, ки ба ту ниёз дорад, дар паҳлӯи ту нахоҳад буд?
Оё касе, ки ба шумо ғамхорӣ мекунад, дар як рӯз чанд маротиба ба шумо занг намезанад?
Чаро барои ин гуна одамон баҳона меҷӯед?
Чаро дарҳол намеравед ба ҷое, ки шуморо қадр намекунанд
Одамони зиёде ҳастанд ва ҳатман касе пайдо мешавад, ки ба ҳамаи ин ғамхорӣ мекунад.
Худро қадр карданро ёд гиред, шумо вақти зиёд надоред, ки ба одамони нодуруст сарф кунед