Ҳақиқий муҳтожБир киши мардикор бозорига борди. Машинадан тушиши билан атрофини иш қидириб юрганлар ўраб олишди.
– Ҳожатхонани кўчиргандик. Бир уюм нажас бор. Челаклаб ташиш керак. Ким боради?
– Эээ..
Ҳамма ўгирилиб кета бошлади. Бирор киши бу ишни қилишни хоҳламади.
Иккинчи кун яна борди. Яна ўша аҳвол…
– Ёғ- э, бунақа иш қилмаймиз. Юклаб тушуриш, ташиш бўлса эди, бошқа гап. Ундан кўра кунни шу ерда кечлаймиз,- дейишди.
Учинчи куни бир йигит рўпара келди:
– Майли ака. Ҳар қандай ишга розиман. Пулга жуда муҳтожман. Аёлим рўза тутган, уйда эса егани нон йўқ!
– Ука – деди ҳалиги одам, – Мана бу 500 минг сизга. Ҳеч қанақа иш йўқ. Закот беришга ҳақиқий муҳтожни қидирдим…
Бу гапдан қотиб қолган йигитнинг кўзлари ёшга тўлди…
Суратдаги тарих
