ИНСОН БЎЛ, ИНСОН! Бир киши катта шаҳарга борди. Бозорни айлан | HAYOTIMSAN 💞 BAXTIMSAN
ИНСОН БЎЛ, ИНСОН!
Бир киши катта шаҳарга борди. Бозорни айланиб юриб, атторлик дўконига кирди. Турфа муаттар ҳидлардан боши айланиб, кўзи тиниб, ҳушидан кетди. Халқ ҳушсиз одамнинг бошида тўпланди. Баъзилари қўлларини уқалар, баъзилари эса ўткир ҳидли нарсаларни юзига сепиб, уни ўзига келтирмоқчи бўларди. Лекин у киши асло ўзига келмасди.
Чорасиз қолганлар: “У одам ким ўзи, бу яқин орада қариндош-уруғи борми?” деб суриштира бошладилар. Лекин бирор киши уни танимас, ҳеч ким “Бу менинг қариндошим”, деб яқинига келмас эди.
Оқшом пайти у ердан ўтаётган теричилардан бири ҳушсиз ётган одамни таниди ва уни ўраб олган халққа:
– Зинҳор унинг юзига хушбўй нарсалар сепа кўрманг. Мен унинг хасталиги сирини биламан. Сизлар ундан узоқроқ туринг – мен ҳозир унинг дардига даво бўладиган дорини олиб келаман, – деди ва воқеа жойидан шошилинч узоқлашди.
У одам бир харобага кирди ва у ердан бир оз гўнг олиб, ортига қайтди. Ҳушсиз ётган одамга ўша гўнгни ҳидлатган эди, бу одам кўзини очди. Воажаб! Сал ўтмай ўрнидан туриб, гўнг келтирган киши билан у ердан узоқлашди.
У одам ҳам теричи эди. Узоқ йиллардан бери бадбўй ҳидлар ичида ишлаб, уларга ўрганиб қолган, аттор дўконидаги хушбўй ҳидлар эса уни ҳушидан кеткизган эди.
"Қўнғиз гўнг титкилагани учун ҳам хушбўй ҳидлардан қочади... Унинг насибаси худди шу инсон кўнглини беҳузур қилувчи ёқимсиз ҳидлардир. Чунки у шунга ўрганган – чорва ҳидлари жони танига сингиб кетган.
Ақлли кишилар ҳам ақлсизларни тўғри йўлга солиш учун уларга ҳикматли сўзлар билан насиҳат қиладилар, хушбўй ҳидлар билан тарбия қилмоқчи бўладилар. Кимга хушбўй ҳидли нарсалар ёрдам бермаса, демак, бундай одам бадбўй ҳидларга ўргангандир.
Сен ҳам яхшиликдан, нурдан насибангни ол. Бурнингни гўнгга тиқиб, қўнғизга айланиб қолма”. Инсон бўл, инсон!
ЖАЛОЛИДДИН РУМИЙ.
БИЗГА ҚЎШИЛИНГ
@BAXTIMSAN
