«Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ, Роббана лакал ҳамду милас самавати ва мила ларзи ва мила ма шита мин шайъин баъд», дер эдилар. (Маъноси: Ким ҳамд айтса, Аллоҳ уни эшитади. Раббимиз, Сенга осмон тўлалигича, ер тўлалигича ва ундан кейин нимани хоҳласанг, ўшанинг тўлалигича ҳамд бўлсин.)