Yoshlikdan eng inja orzuyim bor. Ustozlik! Lekin bu hali nasib etmadi. Har gal maktab oʻquvchilarini koʻrib qolsam, qalbim oʻksiydi. Hali hayot oldinda-ku muallimlikdan ham zerikadigan kunlaring boʻladi deb oʻzimni chalgʻitaman, ovunaman oʻz daldalarimga) Aslida shu mavzuda bir nimalar yozgim keladi, iyson boʻlmasin deya qoʻrqaman, chekinaman.
Ammo lekin, bir singlim sabab Alloh ustoz soʻziga loyiq koʻribdi, hamd! His qilganlarimni original qilib yozolmadim... Oʻzi qoidasida shunaqa boʻladi-ku a?!
Bilmadim ustoz sózini eshitish qalbimdagi ba'zi tuyģularni uyģotadi
Rahmat, koʻp rahmat!
