𝓚𝓪𝓵𝓫𝓲𝓶𝓲𝓷 𝓢𝓮𝓼𝓲♡

2022-07-18 06:28:44 -Albatta, tezroq bòl meni qirollik ishlari kutayapti.
-Boshqasini kiyib tursang bòlmaydimi?
-Yòq, menga aynan shu kerak!- dedi shahzoda ayyorona jilmayishda davom etib.
-...
-Yoki òzim olaymi?
-Surbet!- Emili avval kòrpaga òranib oldida yopinchiqni yigitga qarab uloqtirdi.
-Bu rahmat deganimi?- shahzoda yopinchiqni ilib qolib ortiga qistirish barobarida dedi.
-Rahmat,- Emili ataylab ingichka ovozda gapirib yuzini ģalati burishtirdi. Uni bu holatidan shahzoda òzini kulgudan bazòr tiyib qoldi.
-"Samimiy" aytgan rahmating uchun ham rahmat! Endi sen aqlli qiz bòlib shu yerda òtir..
-Iyy, menga kiyim olib kelishmaydimi?- Emili eshikka yònalgan yigitni ortidan baqirdi.
-Yòq!- Gregor kulgancha tòxtab ortiga ògrildi,- Shu holatda òtirsang qochish tugul xonadan chiqa olmaysan ham. Agar uyalmayman desang bemalol... Kechasi qaytganimdan sòngina senga kòylak berishadi. Yoqimli hordiq tilayman, qochoq xonim.
-Ablax,- Emili xonadan chiqib ketgan shahzodani ortidan asabiy baqirgancha qoldi,- Qarab tur, barbir qochib ketaman...
Qiz kòrpaga qattiqroq òranib oldida, past ovozda qòshimcha qildi:
-Kòylak topsam, albatta...

#Angel Ochish/sharhlash

2022-07-18 06:28:44 Ammo haqiqat boshqacha bòlib chiqdi. U albatta bu yerdan qochadi. Saroy muhitiga, u yerdagi shaxslarga, sarkarda Johan va bahordek òzgaruvchan Gregorga òrganib qolgan bòlsada joni oģrimasligi uchun ham ketishga majbur. Kim bilsin shahzodani joniga tegsa òlib ketishi ham mumkindir? Òz jonini asrash uchun ham qochishi kerak...
Emili bir qarorga kelib xonadan sekin chiqdi. Derazadan shahzodani uy oldida ekanligini kòrib hech kim bilmaydigan orqa eshikdan chiqishga qaror qildi. Eshikdan chiqib olgach hovliqqancha bir sakrashda bòriga aylanib katta tezlikda yugurib ketdi. Chegara tomon shunchalar tez yugurdiki, ortidan hech kim kelmayotganini bilish uchun boshini ògira ham olmadi. Ammo ortidan kelgan tanish ovozni yaxshi eshitdi.
-Yaxshilikcha tòxta!
Bu shahzodaning ovozi edi. U qizga yetib olishga urinib tez yugurardi. Emili uni eshitmagandek yugurishda davom etdi.
-Bu sòngi ogohlantirish.
Emili quloq solmadi. Chegaradan òtib olsa undan qutulish ilinjida juda tez yugurdi.
-Endi òzingdan kòr.
Gregor nozikroq daraxtni bir urinishda suģurib qizga uloqtirdi. Oyoģi tagida òralashgan daraxt sabab Emili nazoratni yòqotib qattiq yumalanib ketdi. Yumalanish davomida beehtiyor odamga tuslanib qolishga ham ulgurgandi.
-Emili,- shahzoda tezda uni yoniga kelib badanini qòli bilan berkitgan qizni ustiga ortidagi yopinchiģini yechib tashladi. Sòng u tengi òtirib ģolibona jilmaydi,- Barbir mendan qocholmaysan... Uch marotabasida ham qòlga tushding, nahot taslim bòlishni istamasang?
-Barbir qochib ketaman,- Emili yopinchiq bilan tanasini yaxshilab berkitgancha alam bilan pichirladi.
-Uddalay olmaysanmi deb qòrqaman, chunki men òzimga tegishli narsadan osongina vos kechmayman,- Gregor labi chetida kulgancha qizni yana kòtarib oldi.- Jarohat olmadingmi? Yoki avval tabibni oldiga olib boraymi?
-Rahmat, yiqilish zarbi sen bergan azoblar oldida hech narsa emas ekan. Seni qiynoqlaring sabab ancha chidamli bòlib qoldim,- Emili kesatmasdan tura olmadi.
-Seni shu muomilangni juda soģingandim,- shahzoda kulgancha yurishga tushdi,- Senga ģamgin qiyofa yarashmas ekan. Doim òzingdek bòl. Òzgarma.
-Sen chindan gòrsòxtasan,- Emili labini burib pichirladi,- Yana ģirt ovsar ham. Yaqindagina shu muomilam sabab òlar ahvolga keltirganding, endi òylamay òzgarma deyishinga òlaymi? Bu bilan "seni kòp qiynash niyatim bor. Òzgarma, doim haqoratlab meni jahlimni chiqar" demoqchimisan?
-Haqorat qil demayapman, qilma ham demayapman. Shunchaki bari meyorida bòlsin, toki meni jahlim chiqmasin.
-Yana nimani buyuradilar?
-Yana qochishni ham bas qil. Barbir bundan foyda topmaysan.
-Kòramiz,- Emili past ovozda shivirlab qarshisidagi saroyga yomon kòz bilan qarab qòydi.
-Sen sabab òz saroyimga yashirincha kirishga majbur bòlayapman,- dedi Gregor yashiringan holatda soqchilar òtib ketishini kutarkan.
-Ha, nima... Asirani kòtarib kirsang ustingdan kulishlaridan qòrqayapsanmi?
-Yòq, albatta. Kimni ham haddi siģardi? Shunchaki menga asirani kòtarib yurish yarashmaydi,- Gregor saroyga yashirincha kirib olish barobarida dedi.
-Òsha asira kòylagi bòlganda òzi yurardi.
-Qochmaganida kòylagi bòlardi,- yigit ham bòsh kelishni istamadi.
-Jonidan tòydirib yubormaganingda qochmasdi.
-Haqorat qilib ģururimga tegmaganida jonidan tòydirmasdim.
-Boshidan yaxshi muomilada bòlganingda haqorat qilmasdi.
-Aqlli qiz bòlib haqiqatni avvalroq aytganida yaxshi muomilada bòlardim.
-Òsha qiz uni bòritus shahzodalar qutqarishiga ishondi. Agar ishonmaganida shuncha qiynalishni istamay boshidan haqiqatni aytardi.
-Kòrdingmi? Bariga u aybdor!- Gregor òz xonasiga yetib kelgach qizni yotoqqa joylashtirish barobarida dedi.
-Yòq! Bariga uni shòrtakkina peshonasi aybdor! Unga sendek telbaga yòliqish yozilmaganda bari yaxshi bòlardi.
-Ajoyib bahs bòldi,- shahzoda ayyorona kulgancha qiz tomon qòlini uzatdi,- Endi marhamat qilib yopinchiģimni qaytarib bersang degandim.
-Nima?- Emilini hayratdan kòz qorachiģi kattalashib ketdi,- Òylab gapirayapsanmi? Ochish/sharhlash

2022-07-18 06:28:44 Emili chuqur hòrsinib qòyib tanish uychaga yòl oldi. Shahzoda ham uni ortidan izma-iz borardi. Marco va uni oilasi bilan yashagan shinamgina uyga kirgan qiz shoshilmay uyni har bir qarichiga kòz yugurtirdi. Hammayoq tartibli, faqat ancha chang bosib òrgimchak inlari paydo bòlgan. Emili kòzidan chiqqan yoshni artib avvalo òz xonasiga yòl oldi. Uyga monand sal kichkina bòlgan xonada bittagina yotoq, javon va kichik stol-stul bor edi xolos. Stol ustida har xil qoģozlar va kichkina haykalchalar yotardi. Emilini yuziga tabassum yugurib haykalchalardan birini qòliga oldi.
-Nima bu?- uni zimdan kuzatib turgan yigit qiziqib sòradi.
-Dòstim Marco xanjarini mohirona òynatib yoģoch bòlagidan har xil haykalchalar yasab berardi. U yasamagan hayvon haykali qolmagan.- Emili istamaygina javob berib bòri haykalini òzi bilan olgancha bu safar dòstini xonasiga yòl oldi. Qizni xonasida yolģiz qolgan Gregor haykallarni qòliga olib qiziqish bilan obdon òrgandi. Haykalchalar juda mohirlik bilan ishlanganini kòrib hayratdan qoshini uchirib qòydi. Sòng xonadan chiqib qizni oldiga yòl oldi. Emili Marconi xonasida qatorasiga terilgan xanjarlardan birini qòliga olgancha tinimsiz yiģlardi. Uni bu ahvolda kòrgan Gregor tezda uni oldida paydo bòlib baģriga tortdi.
-Tshsh... jim, yiģlama.
-Qoch... qòyib yubor meni...- Emili hiqillagancha uni òzidan uzoqlashtirishga urindi. Ammo uddalay olmadi.
-Yiģlama, senga yarashmaydi.
-Hammasi seni deb!- Emili unga kuchi yetmasligini tushunib qarshilik qilishdan tòxtadi,- Sen dòstimni òldirding. Mendan yaqinlarimni tortib olding. Sen qotilsan... Qotilsan!!!
-Jim,- yigit uni peshonasidan ohista òpib qòydi,- Endi bu gaplarni foydasi yòq. Bòlar ish bòldi.
-Hamma oliy nasablar bir gòrsizlar!- Emili tinchlanishni istamay baqirishda davom etdi,- Faqat boshqalarga azob berishni bilasizlar. Hammang òzingni fidoyidek tutasan, vaqti kelganda òz turdoshlaringni ham unutasan! Hammang shunaqasan!
Gregor uni gaplaridan xulosa qildiki qiz òz bòritus shahzodalari ularga yordam bermaganligidan alamzada. Shu sabab ham tez unutadigan, kechirishi oson qiz bu masalaga kelganda ikkilanib qolgan. Boshidan uni qutqarishlariga umid qilib kelgan qiz hammasi sarobligiga amin bòlgani sabab ham òzgarib qolgan. U hozir kuchli depressiyada. Yòqsa Emilidek gapdon va qaysar qizni bosiq va kamgapga aylanishini boshqa narsa bilan izohlab bòlmaydi.
-Notòģri òylayapsan,- Gregor qizni oldingi holatiga qaytishiga umid qilib haqiqatni aytishga qaror qildi,- Qishloqdoshlaring òlimidan sòng shahzoda Ronan bir necha bor chegaraga hujum qildi. Sal qolsa bòritus shahzodalar bilan kelishib qirolligimni yòq qilishga urinishi ham mumkin edi. Òshanda tòdaboshingni niyati amalga oshardi. Ammo men buni vaqtida oldini oldim. Ronan boshqa qurbon berishni istamay meni tinch qòydi.
Emili uni gaplarini eshitgach ham hech narsa demadi. Shunchaki shahzodani baģrida jim òtirdi. Goh-gohida yiģlagani uchun tanasi qimirlardi. Shahzosani kiyimi esa allaqachon hòl bòlib ulgurgan edi.
-Tinchlan... Òtgan ishni òylama, bugun bilan yasha,- Gregor òzicha unga dalda berishga urinib dedi.
-Yashashga qòymayapsanku,- qiz alam bilan pichirladi. Ovozi biroz òzgarganidan bilish mumkinki yiģlayvergani uchun tomoģi oģrishni boshlagan.
-Sen jahlimni chiqarmasang men senga ziyon yetkazmayman.
-Meni biroz yolģiz qoldir,- Emili boshini kòtarib yigitga iltijo bilan qaradi. Gregor biroz òylanib turib istamaygina qizni quchoģidan chiqardi. Sòng uni yuzi aralash bòyniga qòlini qòyib yuziga juda yaqindan tikilib turdi.
-Senga kòpi bilan òn daqiqa vaqt beraman. Sòng ketamiz.
Emili holsizgina bosh silkigach yigit xonadan chiqib ketdi. Qiz yana òz hayollari bilan yolģiz qoldi. Demak shahzoda Ronan biror ish qilishga uringan. Òz xalqini òylagani uchun ham vos kechganini inobatga olmaganda u turdoshlariga qayģurgan. Qanday oliyjanob shahzoda... Demak Emili qochib uni hududiga borishdan umid qilsa bòladi. Shu vaqtgacha oliy nasabli bòrituslar bizni eslamagan ham deb qochish fikridan vos kechgandi. Ochish/sharhlash

2022-07-18 06:28:44 #Ziddiyat
24-qism
Qishloq

O'rta asrlar. Qalin o'rmon.

-Ruhsat bersangiz òzimni qiziqtirgan savolni bermoqchi edim, shahzodam,- sarkarda Johan bilan shahzoda Gregor shahzoda Karlni òz hududigacha kuzatib qòyib qaytishayotgan payt Johan jimjitlikni buzishga qaror qildi.
-Beraver,- shahzoda otini tezligini kamaytirib sarkardasiga quloq tutdi.
-Odamlar hududida qoidabuzarlik bòlayapti deb eshitgandim. Shahzoda Karl ham aynan shu masalada saroyga tashrif buyurdi. Ammo nega...
-Nega hech qanday chora kòrilmadi demoqchimisan?- Gregor labi chetida kulib qòyib uni gapini bòldi,- Agar majlisda qatnashganingda bexabar qolmasding.
-Uzr shahzodam, ammo men u payt Emilini xonamda yolģiz qoldirib sizlarni yoningizga kelayotgandim. Ammo qaysar qiz qochgach askarlarni izidan jònatishimga tòģri keldi. Qisqasi rejalar barbod bòldi.
-Shahzoda Karl odamlar hududiga askar jònatadigan, men esa mablaģ bilan taminlaydigan bòldik,- dedi Gregor Emili ismini eshitgach hòrsinib qòyib.
Johan ham uni kayfiyati yòqolganini bilib boshqa gap gapirmadi. Chunki u Emili òsha oy tòlgan kundan beri deyarli gapirmay qòyganini, bundan shahzoda ham norozi ekanligini yaxshi bilardi. Gregor juda kòp marotaba qizni gapirtirishga urindi, ammo Emili mum tishlagandek hech gapirmas, oldingi shòx va gapdon qizdan asar ham qolmagandi. Shahzoda huddi uni haqoratlariga òrganib qolgandek bu holatiga hech kònika olmasdi. Hatto Emili bilan Johanni ham gaplashtirib kòrdi. Suhbat bir nechta gap va Emilini ahvoli haqida sòralganida "yaxshiman" deyishidan uyoģiga òtmadi. Shunda ham shahzoda umidini sòndirmadi...
-Sen saroyga qaytaver,- Gregor otini tòxtatib sarkardaga yuzlandi,- Men biroz òrmonda sayr qilaman.
-Hòp, shahzodam.- Johan ortiqcha gap gapirmay uni òzini yolģiz qoldirgancha saroyga yòl oldi. Shahzoda yònalishni òzgartirib biroz vaqt ot choptirib yurdi. Sòng qandaydir shitirlagan tovush eshitib tòxtadi. Yaxshilab quloq tutib buni qadam tovushi ekanligini payqadi. Uni eshitish qobiliyatini hisobga olsak yurayotgan shaxs ancha uzoqda edi. Ammo ifori shu yergacha kelardi. Tanish iforni tuygan yigit otni katta tezlikda choptirib ketdi. Bu tezlik ham kor qilmay otdan tushib bir zumda kòzdan ģoyib bòldi. Iforni yaqindan tuya boshlagach tezlikni kamaytirib, nihoyat òsha yoqimli ifor egasini topa oldi. Emili òrmon bòylab juda sekin, huddi sayr qilgan kabi bamaylihotir yurib borardi. Buni kòrgan shahzodaning qoshlari òz-òzidan chimirildi. Tabassum qilgancha qizni ortidan huddi udek sekin yurishni boshladi.
-Qayerga otlandingiz, xonim?- Gregor kulgancha dedi. Ammo Emili hech qanday reaksiya bildirmay yurishda davom etdi,- Yòqligimdan foydalanib qochib qolmoqchi bòldingmi? Ammo bu fikr haqiqatdan yiroq, sen hatto yugurmayapsan.
Emili yana hech narsa demadi. Bundan asabiylashgan shahzoda uni yonida paydo bòlib dast kòtarib oldi. Shunda han Emili hech narsa demay mungli kòzlari bilan unga tikilgancha qoldi.
-Meni qishloqqa olib bor,- dedi u past ohangda. Shahzodani yuzida tushunib bòlmas ifoda paydo bòldi.
-Ammo u yer bòshku.
-Shunchaki kòrmoqchiman. Sen biror narsa qilib yòq qilib yubormagan bòlsang albatta.
-Havotir olma, qanday tashlab ketgan bòlsanglar shunday turibdi,- Emili gapira boshlagani shahzodaga hush yoqib uni kòtargan holatda qishloq tomon yòl oldi. Aftidan Emili avvaldan shu yerga kelishni rejalashtirgan. Qochmoqchi bòlganda chegaraga yaqin hududdan yurgan bòlardi.
-Yetib keldik,- Gregor huvullab qolgan qishloq qarshisida tòxtab qizga yuzlandi. Emili qishloqdan kòz uzmagan holatda pastga tushmoqchi bòldi. Ammo yigit huddi uni qòyib yuborishni istamagandek mahkam ushlab turgani bois buni uddalay olmadi.
-Qochmayman,- Emili bir sòz bilan izoh berib yigitni qòli bòshashgach pastga tushdi. Tanish makonga yaqindan nazar tashlab òzini yiģidan bazòr tiyib qoldi. Yaqindagina shu yerda Marco bilan gap talashar, kichkina qizlarga kòz-quloq bòlib yurar, goh-gohida yaqin atrofdagi daraxtga chiqib olib hayol surardi. Uni hayoti shu tarzda tinch va yoqimli òtar, bir kun kelib shu holatga tushishini hayoliga ham keltira olmasdi. Ochish/sharhlash

2022-07-16 10:28:47 -Jahl otiga? Òsha oq otgami?
-Jin ursin, shu otni,- Karl baqirib yubordi,- Senga bitta ot sovģa qilmasam bu gapingdan qutila olmayman shekilli.
-Gap sotguncha meni qidir, qornim ochib ketdi.
-Shahzodani taklifini qabul qilganingda bunday bòlmasdi.
Miya asabiy gòshakni qòydida atrofga olazarak qarab qòydi. Boya jahli chiqqani bois bunga e'tibor bermagandi, ammo hozir yaxshigina chòchiyapti. Kim ham begona davlatda, begona kòchalarda qolib ketsa chòchimaydi?
-Hammasiga osha turqi sovuq aybdor,- Miya endi yurmoqchi edi, ortidagi shitirlash sabab tòxtadi. Ògrilgandi, hech kimga kòzi tushmadi. Ammo birdan burniga bosilgan matoni òtkir hididan hushini yòqotdi...

-Jin ursin, sen qaysar qizni,- Karl egniga kosyumini ilib kòchaga otlandi.
-Janob, toshlarni keltirdik.
Yordamchisi qòlidagi sumkaga kòzi tushgan Karl tòxtab, òsha tomonga bordi. Yigitni qòlidan sumkani olib shoshilmasdan ochdida, qòliga òsha qimmatbaxo toshlarni oldi. Aylantirib tekshirib kòrar ekan hayratdan kòz qorachiģi kattalashdi.
-Axir bu...

#Angel Ochish/sharhlash

2022-07-16 10:28:47 -Balki...- Miya yengilgina yelka qisib qòyaqoldi,- Endi menga ruhsat.
-Balki kechgi ovqatga taklif qilarman?- Alen qizni tòxtatib qoldi.
-Qiling.
-Men bilan kechgi ovqatni birga òtkazasizmi?- yigit kuldi.
-Yòq, rahmat.
Miya bergan javobdan yigit hayratlandi.
-Unda nega...
-Nega boshida rozi bòlgandek gap qilganimni sòrayapsizmi?- Miya yigitni gapini bòldi,- Bu shunchaki taklifingizni yerda qoldirmaslik uchun edi. Ammo faqat bittagina taklifingizni.
-Ajoyib ekansiz,- shahzoda qizni gapidan kulmay turolmadi,- Mayli. Unda boshqa vaqt birga kechlik qilamiz.
-Bajonidil.
-Men Alenman,- yigit qòlini sekin uzatdi.
-Miya,- uni qòlini siqib qòydi,- Tanishganimdan hursandman. Yana qachondir kòrishamiz deb umid qilaman.
-Men ham,- Alen iltifot bilan qizni qòlini òpib qòydi,- Hayrli kech xonim. Uchrashuvimizni intiqlik bilan kutaman.
Alen qizga yana bir bor jilmayish hadiya etib ortga ògrilib ketdi. Miya uni ortidan mamnun qiyofada tikilib qoldi.
-Naqadar jentelmen yigit...- qiz beehtiyor pichirladi.
-Voy-voy-voy... jentelmen emish...- Karlni ovozi yangradi,- U shunchaki senga yoqish uchun har balo dedi. Bunaqalar òzini farishta kòrsatib oladigan xilidan.
-Hammani ham òzingga òxshatma.
-Men qanday bòlsam shunday namoyon bòlganman. Òzimdan farishta yasab oladigan odatim yòq.
-Shuning uchun ham kòpchilik seni yoqtirmas ekanda?
-Fol ochayapsanmi?
-Tan ol, senga qattiq gapirib unga yaxshi muomilada bòlganim uchun alaming kelyapti,- Miya mamnun jilmaydi,- Ammo ishon, u chindan sendan ustuvor. Ham tashqi kòrinish, ham muomila bòyicha.
-Shunchaki seni didinga ot tepgan.
-Seni oq otingmi?
-Asabimga tegma,- Karlni ovozi balandroq yangradi,- Òzing ham ozgina yaxshi gapga aldanadigan xilidan ekansan. Nima chiroyli va boy yigitlarni kòrsang òzingni yòqotib qòyasanmi?
-Òylab gapirayapsanmi?- Miya uni aytgan gaplaridan sòng hayrat ovozida sòradi. Qòllari esa jahldan musht tugildi.
-Harakatlaringdan xulosa qilib aytayapman,- dedi u bamaylihotir.
-SENI FIKRLARINGA TUPURGANIM BOR.
Miya quloģidagi airpodni asabiy uloqtirib orqa eshikdan chiqib ketdi. Hozir u jahl otiga minganligi sabab Karlni mashinasida ortga qaytishni òylamasdi ham. Shunchaki borar manzilini bilmay yuraverardi.
-Chiroyli va boy yigitni kòrsam òzimni yòqotib qòyarmishman!- Miya òziga-òzi valdirab qoronģu va kimsasiz kòchalarda yurishda davom etdi,- Hozir u meni yengiltak deb òylayaptimi? Tap tortmay haqorat qilganinichi... Turqi sovuq! Haqorat qilish faqat menga mumkin, senga emas!
Telini ovozini eshitgan Miya tòxtab kim ekanligiga kòz yugurtirdi. Karlligini kòrib ensasini qotirib qòydida yòlida davom etdi.
-Qidir, qidir... yaxshilab qidir. Asiramsan deb dunyoga jar solayotganding, kòramiz qochoq asirani qanday topa olarkansan.
Yana qònģiroq bòldi. Miya bu safar ham javob bermadi.
-Turqi sovuq... hozir javob bersam yana har baloni valdirashni boshlaydi.
Yana tel ovoz chiqardi, ammo bu safar faqat xabar kelganini bildirish uchun.
"Hozir ham javob bermasang òzingdan òpkala. Nima Braziliya kòchalarida yolģiz òzing qolmoqchimisan? Qachongacha?"
Shundagina Miya bu boshqa davlat ekanligini, uyidan ancha olisdaligini esladi. Noiloj yana qilingan qònģiroqqa javob berishga majbur bòldi.
-Nihoyat... qayerdasan? Haydovchi seni topolmayapti. Tez manzilingni ayt.
-Kimsasiz va tor kòcha,- Miya havsala bilan javob berdi.
-Esing joyidami? Men manzilni ayt dedim. Braziliyada bunday kòchalar kammi seningcha?
-Yana bu yer sal qoronģu.
-Miya, asabimga tegma. Haydovchi topa olishi uchun biror narsa ayt.
-Biror narsa? Ha... yana bu yerdan axlat hidi anqib turibdi, har zamon kalamushlarga duch kelish mumkin.
-Juda kulguli,- Karl asabiy kulib dedi,- Hech bòlmasa qaysi tomonga ketganligingni ayt.
-Esimda yòq,- Miyani yuzi beehtiyor burishdi,- Chindan... eslolmayapman. Ey xudoyim, bu yer juda qòrqinchli. Qovoq kalla haydovchingga ayt meni tezroq topsin!!!
-Qovoq kalla haydovchim yaqin atrofingdagi biror narsani aytmasang qanday topadi? Jahl otiga minib aloqani uzgancha ketib qolmasang bunday bòlmasdi. Ochish/sharhlash

2022-07-16 10:28:47 #Ziddiyat
23-qism
Bo'ritus shahzoda

Hozirgi kun. Braziliya.

-Urinib kòrgan taqdirimda ham uddalay olmasligim aniqku,- Miya asabiy pichirladi,- Seningcha shahzodani ongini boshqarish osonmi? Uddalaganimda allaqachon seni boshqarayotgan bòlardim.
-Bu bilan qobiliyatimni senda ham sinab kòrganman demoqchimisan?- airpoddan Karlni ovozi yangradi.
-Shunaqa desa ham bòladi. Sendek tovuq miyyaga qobiliyatim òtmagan bunga òtarmidi?
-Tovuq miyya? Uff... qayerdan bilasan, balki u ham shundaydir?
-Yòq, bunday yoqimtoy yigitni aqli zaif ekanligiga ishonmayman,- dedi Miya shahzodaga zimdan nigoh tashlab qòyib.
-Nima aql tashqi kòrinishga qarab òlchanadimi?- Karl deyarli baqirib yubordi.
-Xonim, sotib olish fikridan qaytdingizmi?- toshlar yonida turgan kishi hurmat bilan Miyaga yuzlandi. Shundagina Miya hamma unga qarab javob kutib turishganini sezdi.
-A... Bir daqiqa kutib tura olasizmi? Boshliģim bilan maslahatlashayotgan edim,- Miya muloyimlik bilan javob berdi.
-Menimcha mavzudan chalģib ketdik,- Karl ancha tinchlanib dedi,- Taklifim òz kuchida. Shahzodani ongini egallashga urinib kòr.
-Mayli, qila olmasligim aniq bòlsada urinib kòraman,- qiz ensasini qotirib qòyib yonidagi kishi bilan suhbatlashayotgan shahzodaga nigoh tashladi. Unga qattiq tikilib u toshlarni sotib olishdan vos kechishini xohladi. Ammo yigitda hech qanday harakat kuzatilmadi,- Aytdimku qila olmayman deb.
-Diqqatingni jamla. Qattiq xohlasang qila olasan.
-Men qattiq xohlayapman va qila olmayapman,- Miya qayta shahzodaga nigoh tashlab yana harakat qilib kòrdi. Ammo yigitni nigohi ham unga qaratilgach nima qilarini bilmay dovdirab qoldi. Qanchalar istasada uni olovrang kòzlaridan kòz uza olmadi. Shu vaqt yigitni qoshlari chimirilib yuzini òychanlik qiyofasi qopladi.
-Uddalay olmadim,- Miya òzidan nigohini uzgan shahzodaga havsalasizgina qaradi,- Balki undan bir kunga toshlarni berib turishini sòrarmiz?
-Men toshlarni sotib olish fikridan qaytdim,- birdan shahzoda tilga kirib hammani nigohi òziga qaratilishiga sababchi bòldi. Barchani, shu jumladan Miyani yuzini ham hayrat egallagan edi,- Kechirasiz, ketishim kerak...
Yigit xonani tark etgach xona butkul sukunatga chòmdi. Avvalo minbardagi kishi òzini ònglab oldi:
-Janob Alen sotib olishdan vos kechgan ekan òz-òzidan toshlar latofatli xonimning sirli boshliģiga ***$ ga sotiladi. Tabriklayman, xonim.
Xonada yengi qarsak yangradi. Kishi shisha idishni ochishi bilan Miyani qòriqchilaridan biri toshlarni qulfli sumkaga joylab olib ketdi. Miya ham uzoq u yerda qola olmay xonani tark etdi.
-Xonim,- Miya tashqariga olib chiqadigan eshik tomon yurarkan ortidan kelgan ovoz sabab tòxtashga majbur bòldi. Ovoz egasini tanib sekingina ortga òrgildi.
-Ajoyib bellashuv bòldi,- Miya jilmaygancha gap boshladi,- Ammo ohirida nega taslim bòlganingizni tushuna olmayapman.
-Tushunishimcha sizga bu toshlar juda zarur. Yòqsa bu darajadagi narxga hamma ham kònmasdi. Biroz chekinmasam bir ayolni ranjitib qòyishim mumkin edi. Ammo erkak kishiga bu yarashmaydi.
-Jentelmenman deng,- Miyani yuziga bu safaf samimiy tabassum yugurdi.
-Aytsam bu maqtanishga kiradi. Ikkimizdan birimiz chekinishimiz kerak edi. Òshanda sizga qaraganimda... kòzingizda qandaydir tushkunlikni sezdim. Shundagina birinchi qadamni òzim tashlashga qaror qildim.
-Nega bu toshlarga qiziqib qoldingiz?- qiz hayratini yashirmay sòradi.
-Kamina qimmatbaxo buyumlarga juda qiziqadi,- shahzoda Alen aqlini oladigan darajada chiroyli jilmaydi. Yanoģidagi kulguchlari òziga juda yarashib turardi,- Shunga men ham ularni sotib olishga juda qiziqqandim. Sizchi?... Ey, uzur. Boshliģingizchi demoqchi edim.
-Unda ham huddi shunday sabab,- dedi Miya yigitni kulguchlariga tikilib.
-Sir bòlmasa boshliģingiz kimligini ayta olasizmi?
-Afsuski bu sir.
-Ha, afsus...- dedi yigit ovoziga ģamgin tus berib,- Shunchaki bu darajada katta pul har kimda ham bòlavermaydi. Ancha taniqli "odam" shekilli...- shahzoda odam sòziga alohida urģu berib gapirdi. Miya ham buni payqamay qolmadi. Ochish/sharhlash

2022-07-14 15:48:44 -Yaxshi bòlmaydi. Sen tòģri aytibsan, u meni òlgandan battar ahvolga soldi. Bundan kòra òlganim yaxshi emasmidi???
-Sen kuchli qizsan deb òylagandim. Barchasiga chidaganing meni hayron qoldirgandi. Havsalamni pir qilma.
-Ammo men charchadim...- Emili pastgi labini tishlab pichirladi,- Juda qattiq charchadim...
-Nima bòlganda ham shoshqaloq bòlma, òylab gapirishni òrgan. Shahzoda senga yomonlikni ravo kòrmaydi, u shunchaki jahlini boshqara olmayapti.
Johan shahzodani xonasi oldiga kelgach eshikni taqillatdi. Ruhsat bòlgach ichkariga kirib hamon deraza oldida nimalarnidir òylab turgan yigitga yuzlandi. Gregor unga qarab ishora qilgach Johan tushunib qizni ohista yotoqqa yotqizdida uzoqlashishga urindi. Ammo Emili uni bòynidan qattiq quchib olgani uchun joyidan jilolmay qoldi.
-Ketishing mumkin, Johan.
Shahzodani norozi nigohiga duch kelgan sarkarda qizni quchoģidan ohista chiqib eshik tomon yònaldi. Òziga umid bilan qarab turgan qizga bir nigoh tashlab qòyib xonadan chiqib ketdi. U chiqishi bilan xona uzoq sukunatga chòmdi. Emili unsiz yiģlagancha shiftdan kòzi uzmas, Gregor esa unga tikilgancha nimalarnidir hayol qilardi. Sekin qizga yaqinlashib, ustini kòrpa bilan yopdida yoniga òtirdi. Sòng qizni yuziga tushib turgan sochlarini ortga olib qòydi. Emilining kòzlari tinmay yiģlagani bois qizarib ketgandi.
-Òshanda men tong sahardan òrmonga meva terishga chiqqandim,- Emili uzoq òylanib hiqqildoq ovozda gap boshladi,- Òrmonda uzoq vaqt qoldim. Chunki qishloqdan ketishimizni eshitib kayfiyatim yòqolgandi. Sayr qilib yurganimda kòzim tòdaboshi va uni yordamchisiga tushdi. Tabiatan qiziqqon bòlganim uchun gaplarini poyladim. Tòdaboshini qizini sen òldirganing uchun u alamzada yurgandi. Sòng seni yòq qilish uchun reja tuzibdi. Unga kòra biz hududingdan òtib shahzoda Ronan hududiga borishimiz kerak edi. Ammo tòdaboshini rejasiga binoan biz ulgurmay seni qòlingda òlib ketishimiz kerak ekan. U hududingda qòriqlash kuchliligini bilardi. Shu bois hammani aldab òz rajasini amalga oshirmoqchi bòldi. Ular gap poylayotganimni sezib qolishdi. Sòng menga bu haqida hech narsa aytmasligimni, aytsam eng yaqin dòstim Marconi òldirishlarini aytishdi. Men ilojsiz kòndim. Chunki tòdaboshini rejasi amalga oshmay hududingdan òta olsak Marconi tirik qolish imkoniyati kòproq bòlardi. Hammasini aytsam esa uni shu onni òzida òldirishardi. Tòdaboshini rejasi shunday edi: U birdaniga shuncha bòritus òlsa, bòritus shahzodalar birlashib senga qarshi urush ochishlariga, oqibatda sen ham, qirolliging ham qulashiga ishongandi. Ammo shahzodalarimiz hech narsa qilishmadi... shuncha qurbon bekor ketdi... Ular òz turdoshlarini shunchaki unutishdi...
Emili gapini tugatib kòzlarini yumgan zahoti kòzidan bir tomchi yosh oqib tushdi. Gregor uni ohirgi gaplari haqida òylarkan òsha qishloqdagilar òldirganidan sòng òz chegarasiga bir necha bor bòrituslar tomonidan hujum bòlganini esladi. Òshanda ayovsiz jang oqibatida kòplab qurbonlar bòlgan edi. Shundan sòng Gregor bòritus shahzoda Ronanga kelishuv xati yuborishga majbur bòlgan. Xatda òlgan bòrituslar uchun tovon sifatida boylik taklif etgan. Shahzoda Gregorni qirolligi eng boy qirollik bòlib kòplab muammolarni shu yòl bilan hal qilib kelgandi. Ammo adolatli shahzoda Ronan boylikdan bosh tortib, ortiq qurbonlar bòlmasligi uchun ham Gregorni tinch qòygan.
Gregor hamon yiģlayotgan qizga nigoh tashlab, uni kòz yoshlarini atrib qòydi. Sòng unga yaqinlashib, goh sochlaridan, goh yuzidan silab tinchlantirishga harakat qildi.
-Endi haqiqatni bilasan,- Emili jahl aralash ohangda gap boshladi,- Meni qòyib yubor... axir endilikda keragim yòqku!
Shahzoda uzoq òyga toldi.
-Hech qachon!- u beparvo qiyofada qizni sochlarini silashda davom etib javob berdi,- Òlguningga qadar meni asiram bòlib qolaverasan.
-Sen xudbinsan,- Emili uni javobidan battar yiģlab yubordi,- Sendan nafratlanaman...
Gregor jilmaygancha peshonasini qizni peshonasiga tirab pichirladi:
-Men ham...

#Angel Ochish/sharhlash

2022-07-14 15:48:44 -Bir kun shu zaxar tilingni aniq kesib olaman,- tishlari orasida dedi,- Birozdan sòng esa bugungi qilmishing uchun javob berasan. Kòramiz, hamma narsaga chidagan qiz tòlin oy nurlariga ham bardosh bera olarmikan?
Emili uni gapi maģzini chaqib daxshatga tushdi. Tòlin oyga juda yaqin qolganini, uni nurlari bòrituslarga qattiq azob berishini bilardi. Ammo shahzoda uni shu yòl bilan jazolashi mumkinligini hayoliga ham keltirmagandi. Tun tushishi bilan Emilini qarshiliklari va baqirishlariga qaramay saroy maydonidagi ustunga, oy nurlari tik tushadigan yerga boģlab qòyishdi. Emili yuziga tushgan nurlar sabab tanasida juda qattiq issiqlikni his qilib baqirib yubordi. Bu shunchalar oģriqli ediki vampir zaxrini tanasida his qilgani kabi juda qattiq azob berardi. Bir daqiqa ichida qizni tanasi huddi yonayotgandek qattiq qizib ketdi. Emili yiģlagancha qattiq baqirar, tun sukunatini uni ovozigina buzardi. Qiz kòpga chiday olmadi, bir zumda bòriga tuslanib qoldi. Ammo ustunga mustahkam zanjirlar bilan boģlangani uchun ham qancha urinmasin qocha olmadi. Zanjirlar sabab tanasi qattiq jarohat kòrsa ham qochishga urinishdan tòxtamadi. Bunga asosiy sabab juda qattiq issiqlik tasirida azob chekayotgani edi. Bòri qiyofasidagi Emili tinmay baland ovozda ingrar, oģriqlar sabab tobora holsizlanib borardi...

-Shahzodam... u òlib qolishi mumkin...- sarkarda Johan derazadan qizni ģalati nigoh bilan kuzatib turgan Gregorga yuzlandi.
-...
-Uni bir marta kechiring. Boshqa sizga qattiq gapirmaydi.
-Nega qizni himoya qilayapsan?- Gregor hamon bòri qiyofasidagi Emilidan kòz uzmay homush pichirladi.
-Men...- Johan gap topolmay qiynaldi.
-Unga tegmagansan tòģrimi?
-Shahzodam, men...- yigit gapini davom ettira olmay qoldi. Shahzoda sekin u tomonga ògrildi. Sarkarda tezda boshini egib tutilgancha dedi,- Kechiring... buyruģingizni bajarmay xato qildim.
-Seni boshing faqat meni oldimdagina egilgan,- shahzoda uni yelkasiga qòlini qòydi,- Doim shunday bòlgan... Sen eng sadoqatli sarkarda va dòstimsan. Bolalikda birga katta bòlganmiz, bir-birimizni juda yaxshi bilamiz. Seningcha men nega asirani aynan seni xonagga olib bordim?
-Bilmadim, shahzodam,- Johan tezda javob berdi.
-Unga tegmasligingni oldindan bilardim,- Gregor òychan pichirladi. Sòng hayolida qòshimcha qildi,- "Yòqsa ikki dunyoda uni seni xonagda qoldirmasdim".
-Ammo...
-Poyloqchini har ehtimolga qarshi jònatdim. Bu tomosha qizni qòrqitib qòyish uchun edi xolos,- shahzoda aytgan yolģonidan mamnun jilmayishga urindi,- Endi boraqol... qizni xonamga olib kel...
-Hòp bòladi,- sarkarda tezda xonadan chiqib ketdi. Shahzoda yana mayus tortib derazadan Emilini kuzatishda davom etdi.
-Sen tilingni tiyolmaysan, men jahlimni boshqara olmayman,- afsus bilan pichirladi u,- Bundan faqat sen aziyat chekayapsan...

Sarkarda Johan tezda Emili boģlangan maydonga borib, uni zanjirlardan ozod qildi. Huddi shunday tezlikda uni soyaga olib òtdi. Emili bir zum tinchib qolib boshini holsiz yerga qòydi. Yigit òzi bilan olib kelgan uzun matoni bòrini ustiga yopdida uni boshidan sekin siladi.
-Emili aslingga qayt. Ichkariga kirishimiz kerak.
Emili uni gapini ilģab òzida kuch topgancha yana odam qiyofasiga qaytdi. Johan mato bilan uni hammayoģini berkitib bir urinishda kòtarib oldi. Sovuqqina taftni his qilgan Emili uni bòynidan qattiq quchoqlab oldi.
-Juda qizib ketibsan,- Johan derazadan norozi qiyofada òzlarini kuzatib turgan shahzodaga qarab olib saroy darvozasi tomon yura boshladi. Emili uni gapiga javob bermay yigitga yanada qattiq yopishib oldi. Johanni sovuq tafti tasirida uni ham tana harorati meyorlasha boshlagandi. Shundagina Emili òzida gapirish uchun kuch topa oldi.
-Bariga sen aybdorsan...- alam bilan pichirladi qiz. Kòzidan esa marjon yosh oqib tushdi,- Òshanda meni òldirib yuborishing kerak edi. Balki shunda bu qadar qiynalmas edim?
-Hali hammasi yaxshi bòladi...- yigit unga nima deb dalda berishni bilmay hayoliga kelgan ilk gapni aytdi. Ochish/sharhlash

2022-07-14 15:48:44 Johan shahzodani eshigi oldiga kelib taqillatdi. Ruhsat yangragach Emilini olib ichkariga kirdi. Òzi istamasada shahzoda oldida tomosha kòrsatish maqsadida qizni qòpol qòyib yubordi. Emili holsizgina bosh eggancha yerga òtirib qoldi. Ancha vaqt yugurganligi uchun charchoq hamon chiqmagandi.
-Ketishing mumkin,- Gregor stulida òtirgancha Emilidan kòz uzmagan kòyi Johanga buyirdi. Sarkarda qizga achinibgina nazar tashlab istamasada xonadan chiqib ketdi. Shahzoda yerda òtirgan qizga uzoq vaqt tikilib nimalarnidir hayol qildi. Emilini na turishga va na gapirishga holi bor edi. Yaqin kunlardagi qiynoqlar unga katta tasir òtkazib ancha nimjon bòlib qolgandi. Tòģrida, kim ham ģururini ikki bor toptashsa òzgarmaydi? Hech kim... Hatto Emili qanchalar ģururli bòlsada nomus masalasiga kelib, Gregor bilan qanday muomilada bòlishga ikkilanib qolgandi. Bu yigitga yomon gapirib bòlmaydi. Yòqsa bir oģiz gap uchun shuncha qiynalish mumkin.
"-Oddiy gap uchun shuncha qiynadi,- hayol qildi Emili,- qochmoqchi bòlganimda nima qilarkin? Yana qiynoqlarga chidagandan òlganim yaxshi".
-Gaplarimni eshitayapsanmi?
Emili hayollar olamidan chiqib ovoz kelgan tomonga qaradi. Shundoq qarshisida shahzoda òzi tengi òtirib unga jahl va qiziqish bilan boqib turardi. Emili hayolga berilib uni oldiga kelganini ham, gapirganini ham sezmay qolgandi.
-A?- dedi qiz eshitmaganini bildirish uchun hayrat ohangida.
-Kechagi tun ajoyib òtdimi deyapman,- shahzoda havsala bilan gapini qaytardi. Uni gapi mazmunini tushungan qizni yuzida jahl alomatlari paydo bòldi. Ammo buni bildirmaslikka urinib arang jilmaydi.
-Juda ajoyib,- tòlqinlanib gapira boshladi,- Sarkarda juda romantik yigit ekan. Ishonasanmi, quchoģidan chiqishni istamay bazòr qochdim.
-Ishonaman albatta,- yigit tishlari orasida gapirib, bazòr jilmaydi,- Nima qilsam senga aql kiradi-a? Nega buncha bòysunmassan? Nahot shuncha qiynoqlardan sòng ham menga gap qaytara olsang?
-Meni borim shu...- qizni qoshlari bir yerga tizildi,- Òzgara olmayman...
-Hatto òlishing mumkinligini bilsang hammi?
-Menda yashash uchun maqsad yòq,- Emili alamli kuldi,- Yoshligimdan faqat bittagina orzuim bòlgan xolos. U ham bòlsa hamma maqtaydigan jannatmakon joy - eng chiroyli sharshara oldiga borish. Ammo u joy vampirlar hududida. Shu bilan orzular ham tamom. Men hech narsaga intilmaganman. Shu sabab òlimdan ham qòrqmayman.
-Shu uchun ham men bilan bemalol yomon muloqotda bòlasanmi?
-Qilmishingga yarasha javob qaytaraman. Men hammaga nisbatan ham bunday emasman. Salomga yarasha alik deganlaridek...
-Bu maqol shahzodaga nisbatan qòllanmaydi,- dedi yigit jiddiy ohangda,- Meni bir savol qiziqtirayapti. Sarkardam quchoģidan qanday qochding?
-U "ajoyib" tundan sòng muhim ish bilan chiqib ketgandi,- dedi Emili yuziga mamnun tabassum yugurtirib,- Paytdan foydalanib quyonni rasmini chizdim.
-Qochib keta olmasligingni bila turib shunday qildingmi?
-Men umid qilgandim. Seni oldingi harakatlaring hech nimani òzgartirmagandi. Menda doim qochishga nisbatan umid bòlgan. Òzimda shijoatni his qildim va qochdim...
-Meni bu ishingni shunchaki kechiradi deb òyladingmi?- shahzoda qizni yuziga juda yaqindan pichirdi. Emili uni sovuq nafasini his qilib eti junjikib ketdi. Qòrquv sabab qaltirayotgan qòllarini esa ortiga yashirdi.
-Albatta, yòq. Axir sen qiz bolani qiynashga juda usta bòlgan pastkashsanku!
-Qattiq qiynalishni istamasang jahlimni chiqarma,- Gregor jiddiy ohangda pichirladi,- Nega bir xatoni har gal takrorlayapsan?
-Chunki seni yomon kòraman! Basharangni kòrgach menga qilganlaringni eslab zaxar tilimni tiyolmay qolaman. Qaniydi ota-onang bilan birgalikda sen ham òlib ketsang... shunda qanchadan-qancha ojizalar hozir baxtli yashayotgan bòlardi.
Shahzoda yana tinchlanish uchun kòzlarini yumib oldi. Yòq, bòlmadi! Qancha ģazabini bosishga urinmasin qizni gapi uni qattiq ģazablanishiga sabab bòlgandi. Jahl bilan qizni sochini changallab òziga qaratdi. Ochish/sharhlash