Birodarim, mo'minligingiz uchun kimlarningdir nafratiga uchramoqlikdan cho'chiysizmi ? Cho'chimang aslo! Insofli va vijdonli odamlar sizdan zinhor nafratlanmaslar. O'zga toifalarga esa e'tibor bermang. Ular o'zlarining buzuqlik darajalariga mos ravishda fikr yuritadilarkim, bu fikr sizga gard yuqtira olmas. Siz yovuzlarning tajovuzidan ham qo'rqmang. Ahir pokiza qalbga kim daf qila oladi? Nimalardan hijolatdasiz, birodar? Donishmand aytgan ekan: "Menga zarar yetkazmoqni o'ylayotgan odamlardan kulaman. Ular mening yaxshilik va yomonlikka bo'lgan munosabatimdan ogoh emaslar. Ular menga hayot berayotgan kuchni tasavvur etolmaydilar, qalbimdagi pokiza ruhlarni mahv etish u yoqda tursin, hatto chertib ko'rmoqqa ham ojiz ekanliklarini bilmaydilar". G'ofil bandalardur, bular... Ammo ularning uyg'onmoqlariga umid qilmoq lozim... Qiyomatdagina uyg'onishdan O'zi asrasin.
Havas - Siz uchun ikkita narsadan qo'rqaman: birinchisi havas qilgan narslarga tobe bo'lishingizdan, ikkinchisi uzundan uzun orzularga berilish. Chunki, havas ortidan ketish Haqdan uzoqlashtiradi. Uzun orzularga berilish esa, Ohiratni unuttiradi.
-Jannatning atrofi nafsga yoqmaydigan narsalar bilan o'ralgan. Do'zax atrofi nafsga yoqadigan narsalar bilandir.
-Bir yo'lga kirar ekansan, uning ohiri yomon bo'lishini bilib ham kiraverasanmi ?, o'zingni to'xtata olmaysanmi ?, o'zing bilan kelisha olmaysanmi ?. Qasd qilsam "ha" qila olaman. Tana og'risa, dori ichish kerak, ammo dori achchiq. Lekin majbursiz, sabr qilasiz. Nafsga qarshi turish ham shunday.
- Hamma narsaga sabr qildim, hammasi o'tib ketdi, joyiga tushdi. Nafsimni sabr qilishga majbur qildim, va u shunday davom etdi . Agar uni tartibga solib tursak, mavqeyini, haddini bildirib tursakgina joyida turadi. Aks holda, nafs o'saveradi ( hohishlar ko'payadi). Nafsimizni qayerga qo'ysak, maqomini bersak. Maqomiga qarab istagi, harakati bo'ladi. Ammo buni qanday qilamiz ? Buning uchun Inson o'zi bilan kelishmog'i, o'ziga so'z berishi va bunga vafo qilishi, sabr qilishi lozim. Ya'nikim, Kim Robbisini huzurida turishdan qo'rqib, nafsiga to'xta deb, uni to'g'ri boshqara olsa, uning borar joyi Jannatdir. Vallohu alam.
-Kim nafsini o'ldirsa, unda insoniylik va shaxsiyat tirilgan bo'ladi.
- Nafsni bilganiga qo'yib berish xastalikdir. Uni davosi esa tark etish.
-Arablarda shunday maqol bor: Aql samimiy vazir, hoyu-havas esa insonni razil qiladigan vakildir.
Xulosa: Shunday insonlar bo'ladi, ular deydiki: men dinimni, e'tiqodimni yaxshi ko'raman. Ammo, dunyodagi lazzatlar ham yoqadida. Ya'ni, unisini ham bunisini ham yoqtiraman. Va albatta bu nenormal holat. Bir kun er shu gaplarni ayoliga aytibdi. Shunda ayol: Din va dunyo huddi kundoshlarga o'hshaydi. Mard bo'lsangiz, bittasini tanlang va hayotda davom eting. Ular huddi kundoshlar kabi hech qachon murosaga kela olmaydi.
-Siz ham o'zingizdan Mardlarcha so'rang, siz qaysi birini tanlar edingiz?
Ps: Bugungi suhbat MaShaAlloh darajada, juda go'zal bo'ldi. Bu yozganlarimiz esa, suhbatni tinglay olmaganlar uchun. ( Yuqorida qayt etilgan ba'zi so'zlar xotiramiz sababli o'zgartirilgan, ammo InShaAlloh asl ma'nolar o'z holicha)
𝑄
