2022-07-17 12:52:55
Таомдан сўнг келган туз
Бир вақтлар Аҳмад билан Заҳро деган эр-хотин бўлган экан. Аҳмад жуда қўрс-қўпол ва серзарда киши экан. Салга ғазаби қайнаб, портлаб кетаверар экан. Унинг бу феълидан энг кўп Заҳро насибасини оларкан, истар-истамас.
Бечора Заҳро нима қилишини билмас экан эрининг ғазаби келган вақтларда. Чорасиз қоларкан. Ҳолбуки, ҳовуридан тушганда ундан яхши одам йўқ...
Бир куни Аҳмад ишдан эрта қайтибди, уйга. Жуда чарчаган, кайфияти жойида эмас. Ишхонада асаббузарликлар бўлган. Шундан боши оғриб турибди. Устига устак қорни оч. Қараса, овқат ҳали пишмаган. Яна уйда бўрон турди. Момоқалдироқ гумбурлади. Дарғазаб эр шиддат билан хотинига бақира кетди: "лоақал бир кун вақтида тайёрламайсан таомни(!), қанақа хотинсан ўзи(?!), эр кутиш шунақа бўладими(?!), эрталабдан бери бор-йўғи битта овқат пиширолмасанг нима қилиб ўтирибсан(?!),.. ...". Хуллас, эр ичидаги бор дардини тўкиб-солди. Қўли теккан нарсани отиб-синдирди.
Хотин бечора қаерга қочишни ҳам билмай қўрқиб кетди. Билмабди-да эрининг вақтли келиб қолишини.
Заҳро индамай ошхонага кириб, таомни тезлаштирди. Зум ўтмай дастурхон ёзди ва таомларни бирин-кетин эрининг олдига қўяркан, "марҳамат, дастурхонга қаранг. Ёқимли иштаҳа!", деди.
Янги пишган таомдан келаётган ёқимли ҳидлар Аҳмаднинг димоғини қитиқлади ва унинг ғазаби босилди. Яна энг ёқтирган таомлари экан. Заҳро аслида эри ёқтирмайдиган таом пиширмасди ҳеч. Хўжасининг хоҳишига қараб, эътибор ва меҳр билан тайёрларди ҳар бир нарсани.
Аҳмад шўрвадан бир-икки қошиқ татиб кўргач, юзлари ёришди. Кайфияти жойига келди ва яна дунёнинг энг тотли инсонига айланди. "Мошоаллоҳ, жуда зўр чиқибди!" деди енгил табассум билан. "Барака топгур хотин овқат қилишни билади-да", деди ўзига ўзи.
Лекин, тузи йўқмиш овқатнинг. Шошилиб тайёрланди, чунки. "Хотин", дебди Аҳмад - "туз опке, кейин ўзинг ҳам олдимда ўтир, гўзал юзингга қараб ўтирай!".
Хўп бўлади, дебди хотини. Сиз таомланиб туринг, ҳозир опкеламан, деб ошхонага кириб кетибди. Лекин, ҳа деганда туз келавермабди. Ичкаридан Аҳмад тинмай чақирармиш "туз қаерда қолди, хотин?", деб.
Заҳро ҳам ҳар гал "ҳозир обораман, овқатдан еб туринг", дермиш. Аммо, на Заҳро келармиш, на туз.
Бу орада Аҳмад таомларни тузсиз ҳам еб тугатди. Кейин ёстиққа суяниб, шишиб кетган қорнини силаркан, аёлини хафа қилиб қўйгани эсига тушиб, қилган ишидан афсус чекди. Ва аёлидан узр сўрамоқчи бўлди.
Заҳро эса эрининг овқатланиб бўлганини кўргач, қўлида туз билан хонага кириб келиб, тузни эрининг олдига қўйди. Мана туз, деди. Шунда Аҳмад "овқатни еб бўлганимдан кейин тузни нима қиламан?!", деди ҳайрон бўлиб.
Заҳро бошини қимирлатди, тўғри(!), деган маънода. "Шундай хўжайин", деди, "дилимни оғритганингиздан кейин сўрайдиган узрингиз, қорин тўйгандан кейин келган тузга ўхшайди. Энди, унга эҳтиёж йўқ".
Дарҳақиқат, баъзан узрга эҳтиёж қолмайди. Чунки, яралар чуқур бўлади. Сўралган узр эса найза билан чуқур жароҳат етказгач, устига ёпиштириб қўйилган юпқа ёпишқоқ қоғоз каби таъсир қилади. Шамол эсиб, ҳаммаёқни вайрон қилган, шохларни синдирган бўлади. Синган шохларни қайта ёпиштириб бўлармиди?..
Шунинг учун ҳам ғазабни назорат қила олиш керак. Зеро, ғазабга берилиш барча ёмонликларнинг мабаидир.
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ўз нафслари учун ғазабланмас, ўзлари учун интиқом олмас эдилар. Абу Ҳурайра (разияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинган ҳадиси шарифда келишича, бир киши Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)га "мени яхшиликка буюринг", деди. Шунда У зот: "ғазабланма (яъни ғазабланиш сабабларидан узоқ тур)" дедилар. Ҳалиги киши ўз сўзини (яъни "мени яхшиликка буюринг" деган сўзини) кўп бора такрорлади. Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) эса ҳар сафар "ғазабланма", деб жавоб бердилар (Имом Бухорий ривояти).
Алишер Султонхўжаев.
Biz bilan birga bo'ling
@PSIXOSFERA_TTAUF
61 viewsДилфуза Авазязова, 09:52
H
