JANNAT. Jannat lug‘atda – bog' ma’nosini bildiradi.
Shar’iy istelohda esa “Alloh taolo o‘zining buyruqlarini bajarib, fazlu marhamatiga sazovor bo‘lgan bandalari uchun tayyorlab qo‘ygan joy – jannat”, deb ataladi.
Jannatda Alloh taolo o‘zining solih bandalari uchun ko‘zlar ko‘rmagan, quloqlar eshitmagan noz-ne’matlarni tayyorlab qo‘ygandir. Jannatiylarga beriladigan eng ulug‘ ne’mat Alloh taoloning jamolini ko‘rish hisoblanadi.
“Jannatlar sakkiz xil bo‘lib, ularning darvozalari ham sakkiztadir.
Jannatlar ushbu xil nomlar bilan nomlangan: 1. Darus salom; 2. Jannat ul-ma’vo; 3. Jannatun na’iym; 4. Jannatul xuld; 5. Jannatul firdavs; 6. Jannatul qaror; 7. Jannatu adn; 8. Vasila.
Jannatga vakil qilingan farishta “Rizvonu jannat” deb ataladi. Jannat hozirda yaratib qo‘yilgan bo‘lib, Allohga ma’lum bo‘lgan oliy makondadir.
