Аёл вафоси билан гўзал Бу мақолани ёзишдан аввал бу воқеани жуда кўп аёлларга айтиб бердим. Улар буни ёзиш, халққа ибрат қилиб кўрсатиш керак, деб мени мақола ёзишга ундадилар.
2010 йил 18 май куни хизмат билан бир хонадонга бордим. Маросим тугагач чамаси тўқсон ёшли бир онахон менга:
– Қизим кўпни дуоси ижобат дейишади, менга дуо олиб бергин,
– дедилар.
– Сизга нима деб дуо қилайлик деб, – сўрадим. Онахон кўзларига ёш олиб:
– Чолим урушдан эсон-омон келсинлар, шуни сўраб бергин, болам, – дедилар.
– Қайси урушни айтяпсиз, 1941 йилдаги урушми?
– Ҳа, худди ўша урушга кетганлар.
– Ҳалиям кутяпсизми, ахир 70 йилдан ошди, – десам, онахон:
– Нега кутмай, биров ўлганини кўрмаган бўлса, қора хат келмаган бўлса, никоҳим бор кутяпман, – дедилар. Бу мўътабар онахоннинг тўйи 1941 йил 30 июнь куни бўлган экан. Тўйнинг эртасига куёв ва унинг беш нафар укаларини урушга олиб кетишган. Ёш келинчак қайнона ва қайнотасининг хизматини қилиб, ҳалол меҳнат билан кун ўтказиб келган. Беш йилдан сўнг эрининг укалари урушдан қайтиб келишади, лекин унинг турмуш ўртоғидан дарак йўқ. Ундан ҳеч қандай хат-хабар келмайди. Умид билан кутиб йиллар сувдек оқиб ўтиб кетди. Ака-укалар уйландилар, фарзандли бўлдилар.
Улар ўзаро келишиб, йиллар давомида келинлик хизматини сидқидилдан адо этган янгаларига биттадан фарзандларини беришга қарор қилдилар. Сабр-бардоши тоғдек аёл хизматларига яраша мукофотини олди. Уч қиз, икки ўғиллик бўлди. Болаларни уч кунлигидан катта қилди, мана вақт-соат ўтиб уларнинг кенжаси ҳам элликка кирибди.
– Ҳа болам дуо олган омондир, – деб давом эттирдилар онахон.
– Икки ўғлимга қандай қилиб уй-жой қиламан дердим, буни қарангки икки ёнимдаги қўшниларим,
– онажон, биз ишдалигимизда болаларимизни катта қилиб бердингиз, едириб-ичириб яхши тарбияладингиз. Биз кўнглимиз хотиржам ишлаб юравердик. Ишларимиз юришиб бошқа жойдан уй-жой қилиб кетяпмиз, бу ҳовли биздан сизга ҳадя бўлсин, – дейишди. Кўзимга ёш олиб Аллоҳ таолога шукрона айтдим. Мана ҳозир 15 та набирам, 30 та эварам, 10 та чеварам бор. Мендан бахтли аёл йўқ.
Онахоннинг бу ҳикоясини эшитиб ҳайратда қолдим. Бу ҳақида келинидан сўрадим. Келин: “Бувамиз вафот этганлар. Мустақиллик майдонидаги темир дафтарда исмлари бор. Лекин бу хақда бувижонимизга айтолмаяпмиз, буни эшитиб ўлиб қолсаларчи. Овқат олиб ўтирадилар, эшикни қулфлатмайдилар, келиб қолса очолмайдилар, деб. Кўча эшикни ўзлари ярим тунда қулфлаб кириб,
намоз ўқийдилар”, деди.
Бу онахоннинг вафосига, сабр-бардошига, матонатига тоғлар ҳам дош беролмаса керак.
Барча, онасини яхши кўрадиганлар учун канал @Onalar_kanali
https://telegram.me/joinchat/AAAAAE77ZBOqBE_0idg08Q
