2022-11-17 12:16:00
#таассуф
АБРОР...ЭНДИ ЭСОН ЭМАССамарқандга, Аброрнинг таъзиясига бориб келганимиздан сўнг, кўпчилик ўзи нима бўлган экан, деб сўрашди. Гап шундаки...
Таҳририятимиз фотомухбири Аброр Эсонов бир ойча аввал меҳнат таътилига чиқди. Ажабки, бир кун ҳам дам олмади. Деярли ҳар куни ишхонада кўриниб турди, ҳали у, ҳали бу тадбирларда қатнашиб, газетада ёритиб борди.
Ҳамкасблари “Отпусткадаги одамсиз, дам олмайсизми?” дейишса, “Менга таътилнинг ўзи эмас, пули керак бўлганди”, дебди...
Кейин билсак, таътил пули ва ойлигини қўшиб, тўйи кутилаётган синглисига тилла узук ва зирак сотиб олган экан. Ўзи ҳам шу туҳфани эртароқ етказиш умидида тўйдан уч-тўрт кун аввал Самарқандга шошганди.
... Таъзияли кунда Аброрнинг отаси — Исомиддин ака билан кўришдик. Бир кун аввал пешонасидан ўпиб, қизини узатган, ҳали тўй ўчоғининг олови совумай туриб, гулдек ўғлини тупроққа қўйган бечора отани тасаввур қила оласизми?
Назаримда, қаршимизда самарқандча дўппи ва беқасам чопоннинг шарпаси турарди, холос. Ичида Исомиддин ака бормиди-йўқмиди, била олмадик...
Аброрнинг ўзига ўхшаган укаси — Жалолиддин айтиб берди. Тўйнинг эртаси — шанба куни пешин вақтида юз берган автоҳалокатдан сўнг Аброрни шифохонага элтишибди. Аҳволи яхши эди, дейди. Телефонини сўрабди, яхши кўрган қизига қўнғироқ қилибди, нималарнидир гаплашибди, ёзишибди ҳам. Кечга бориб аҳволи оғирлашибди. Келинчак синглимни бир кўрай, дебди. Сингил ҳам келибди, бироқ, қазо элчилари ундан аввалроқ етиб келган эканлар...
Ўша мудҳиш паллада, одатдагидек, шифокорлар “Сизларга сабр берсин, биз қўлимиздан келганини қилдик”, дейишибди. Боягина яхши эди-ку, деб чирқираб қолаверибди яқинлари.
Бу сатрларни ўқиб, агар кўнглингиздан “Тиббиётимиз ҳам бор бўлсин-а”, деган гап ўтган бўлса, биз сизга қўшиламиз...
Дарвоқе, аҳволи оғирлашган Аброр онасини чақириб, “Менга бир нарса бўлса, таҳририятнинг фотоаппаратини Тошкентга элтиб беринглар, ичида синглимнинг тўйида олинган расмлар бор, илтимос қилсанглар, улар суратларни чиқариб беришади”, дебди. Ҳа, шундай дебди...
Аброр оиласининг катта фарзанди, ота-онасининг, жигарларининг таянчи эди. Миллий университет кимё факультетининг кечки бўлимида контрактда ўқиб, кундузи таҳририят юмушларини қиларди. Ўзи бош бўлиб, ўқитиш учун укасини ҳам Тошкентга етаклаб келганди. Ўзидан, ўқишидан орттириб, Пастдарғомнинг олис бир манзилида енг учида кун кўрадиган оиласига мунтазам ёрдам юборарди.
Қарз-ҳавола қилиб, машина сотиб олганининг сабаби ҳам шу эди, оқшомлари кира қилиб, оиласи, жужуқча жигарларининг бир камини тўлдириш пайидан бўларди.
Кимё факультетида машғулотлар оғир эмасми, ишдан бўш вақти бўлди дегунча, дарс тайёрлашга киришарди. Ўтган йили, университетнинг бир қайсар домласи аллақайси бир қийин фандан баҳосини қўйиб бермай, курсдан қолдириб юборган, шу сабаб қайта контракт тўлаб, учинчи курсни бошқатдан ўқиётган эди... Ўшанда, курсдан қолдирворгунча қараб турдингми, университетингни раҳбарлари ҳам одам, бир оғиз айтсанг, вазиятингни тушунтирардик, ахир, бир курсга икки марта контракт тўлаб ўқиш осонми, деб танбеҳ бергандим.
Ана, ўқиши ҳам, домласи ҳам, баҳоси ҳам сабил қолди!
Аллоҳнинг тақдири сабабу баҳоналари билан келади, дейдилар. Кўнмасдан иложимиз борми?
Баъзан кўришганда ҳазиллашиб, “Аброр, эсонмисан?” деб қўярдим. Фамилиясига қилган ишорамдан чандон завқланиб, уятчан табассуми билан айтардики, “Эсонман, ака, эсонман...”
Афсус, энди эсон эмассан, Аброр...
Увол кетдинг, укам! Ҳикмат ва марҳаматининг чеки йўқ Аллоҳим сени ўз раҳматига олсин.
Ғайрат Шералиев,
"Тошкент ҳақиқати" газетаси бош муҳаррири
4.8K views09:16
О
