Бир ишчи дорихонага бориб, сотувчидан "Сизда цемент учун малҳам борми?" деб сўради.
Сотувчи уни масхара қилиб, "Бор, бизда тош ва темир учун ҳам малҳам бор. Хориждан келтирилган, сифатлисини истайсизми ёки ўзимизда чиққан, оддийсиними?" деди.
Ишчи "Менга хорижда ишлаб чиқарилган, сифатлисини беринг" деди.
Сотувчи масхара оҳангида "Униси қиммат-да" дедию, қаҳқаҳа отиб кулворди.
Ишчи сотувчига қўлларини кўрсатиб, "Мен цемент билан ишлайдиган ишчиман. Қўллларимга цемент қолдиқлари ёпишиб, дағал бўлиб қолгани учун кичкина қизимнинг юзини силай олмаяпман. Агар сизда шу дағалликнинг кетишига сабаб бўладиган малҳам бўлса, берсангиз. Пулини бир амаллаб тўлайман" деди.
Бу гапни эшитган сотувчи жим бўлиб қолди, ишчининг олдида ўзини ҳақир санади. Чунки у анчадан бери фарзандларини бағрига босмаган, эркалатмаган эди.
Чинакам фақирлик ҳамёнларнинг бўшлиги эмас, балки қалбларнинг бўшлигидир.
https://t.me/joinchat/AAAAAFLbtImNQqKWruwBuA
