ҚАЙНОНАНИНГ ЖАЗМАНИ Зарифа Толибнинг ёнида гул-гул очилиб ўтирар, шу бугун чиройига-чирой қўшилиб, тикилганинг суқи киргудек эди. Шу пайт табрик новбати келининг онаси Зарофат опага берилиб, у келин куёвнинг қаршисига келиб тўхтади. Толиб қайнонасини аввал бир-икки кўрган бўлсада, яхши этибор бермаган экан. Аёл шу қадар келишган эдики...«Қара-я, буям офатижон экан-ку! -кўнглидан ўтказди Толиб Зарофат опадан кўзини узмай, - Зарифаданам ўтаман дийди-я!..Қизиқ.. Нега менга бунчалик еб қўйгудек тикилади ?... Хижолат тортадиям демайди-я!..» Толиб ҳақ эди. Қайнона тилакни келин-куёвга билдираётганига қарамай, икки кўзини куёвидан узмасди... Афсуски, бу хали ҳолва экан. Тўйдан сўнг... ОХИРИГАЧА ЎҚИНГ 2.1K views15:38
