Уламолардан бирлари айтадилар: “Дунёда жаннат аҳлининг неъматига ўхшайдиган биргина нарса бор. У ҳам бўлса тунда сажда аҳлининг қалбларида муножотлари ҳаловатини топишларидир”.
Яна бирлари айтадилар: “Муножот лаззати дунёники эмас. Балки у жаннатдан бўлиб, Аллоҳ таоло уни дўстларида намоён қилади. Бошқалар буни ҳис этмайди”.
Ибн Мункадир айтадилар: “Дунё лаззатидан фақат уч нарса қолди: тун қиёми, дўстлар дийдори ва жамоатда намоз ўқиш”.
Орифлардан бирлари айтадилар: “Аллоҳ таоло саҳар пайти уйғоқлар қалбига боқади ва уларни нурлар билан тўлдиради. Бу нурларнинг манфаати қалбларига қайтади, улар ёришади, сўнг қалбларидаги офият ғофиллар қалбига таралади”.
Ҳужжатул-ислом, имом Абу Ҳомид Ғаззолийнинг "Иҳяу улумид-дин" китобларидан
https://t.me/musaffo_uzz
