"Диний фон ҳокимият тарафдорлари орасидаги беллашув ва ҳасадлашишга барҳам беради ва ҳақиқатга нисбатан нуқтаи назарларни бирлаштиради. Агар улар ишларини басират ила кўра олишса (бу ҳол фақат диёнат туфайли ҳосил бўлади), уларни ҳеч нарса тўхтата олмайди. Чунки уларнинг қарашлари якдил ва матлублари баробар бўлади".
Бу тушунчага у исломий футуҳотлардаги ажиб ғалабаларни мисол келтиради.
("Муқаддима", 163-бет).
Булар олтинга ҳам алишилмайдиган фикрлар. Аммо бизда бунинг акси - динни жамиятдан сиқиб чиқариш ёки кучсизлантиришга ҳаракат кетяпти. Ибн Халдунга кўра бундай қилиш давлатни ҳолсизлантиради ва душманлари олдида заифлаштиради. Ибн Халдун социологлар отахони эканини ҳисобга олсак, бу фикрларни яхшилаб ўйлаб кўришимиз керак.
