Ҳеч бир иборага
"Дил ба ёру, даст ба кор"да бўлганидек хиёнат қилинмаган бўлса керак.
Уни намоз ўқимасанг ҳам, ибодат қилмасанг ҳам, Худо қалбингда бўлса кифоя, дея талқин қилинади. Яъни бошқача айтганда
"Зато кўнгил тоза".Аслида эса тариқат пешвоси Хожа Баҳоваддин Нақшдбанднинг бу сўзлари тариқат қоидаси бўлиб, унинг маъноси:
"Аллоҳнинг зикрини доим ёдингда тут! Бир лаҳза ҳам ғафлатда бўлма! Шу даражадаки, ҳатто қўлинг ишда бўлса ҳам, Аллоҳнинг зикрини тўхтатма!"дир.
Демак, бу иборани рўкач қилиб, нафақат фарз ибодатларни тарк этиш мумкин эмас, балки нафл ибодатларда ҳам бардавом бўлиш кераклиги уқтирилади. Жумладан намозда ҳам.
https://t.me/MubashshirAhmad
