2022-10-19 15:13:31
...Poʻrtaxolimning yoniga
bordim. Boshimni uning nozik tanasiga suyagancha uzoq oʻtirdim.
– Nimani kutyapmiz, Zeze?
– Osmondan eng chiroyli bulutning suzib oʻtishini.
– Uni koʻrgach, nima qilamiz?
– Qushchamni qoʻyib yuboramiz!
Ha, endi unga ehtiyojim yoʻq edi. Osmonga qaradim.
– Ana u, Minguinyo, – dedim-u, oʻrnimdan turdim. Hayajondan titrab ketgandim. Koʻylagimning old tugmalarini ochdim. Qushchamning koʻksimdan oyoq uzganini sezdim.
– Uch, qushcham, uch. Baland-balandlarga chiq. Uchib
borib, Tangrining barmogʻiga qoʻn. Tangri seni boshqa bolakayning qalbiga joʻnatadi. Men uchun aytgan qoʻshiqlaringni unga ham aytib ber. Bor ovozing bilan
sayra. Yaxshi bor, yaxshi bor, qushcham!
Joze Mauro de Vaskonselos,
“Azizim, po‘rtaxol” asaridan
39 viewsedited 12:13