2022-04-26 13:02:05
Ўқинг, эринманг...
Бир келишган эркак меҳмонхонага келди ва хўжайинни кўрмоқчи эканини айтди. Ва мен қуйида сизларга айтиб берадиган ҳамма воқеа хўжайин етиб келганидан сўнг бошланди.
Мижоз: – 39-хона бўшми?
Хўжайин: – Ҳа, жаноб.
Мижоз: – Буюртма қила оламанми?
Хўжайин: – Албатта, жаноб.
Мижоз хонага кетишдан олдин хўжайиндан битта қора пичоқ, бир қарич оқ ип ва 1 та апелсин етказиб беришларини сўради.
Хўжайин мижоз сўраган ғайриоддий нарсалардан ҳайратланган бўлса-да, "хўп" деди.
Мижоз хонасига кетди. У овқат ёки бошқа ҳеч нарса сўрамади.
Афсуски, хўжайиннинг хонаси 39-хонанинг ёнида эди. Тун ярмида хўжайин мижозининг хонасидан эшитилаётган ғалати овоз ва шовқиндан уйғониб кетди. Ёввойи ҳайвонларнинг ва полга отилаётган буюм ҳамда идишларнинг овозлари эди бу.
Хўжайин ўша тун яхши ухлай олмади. Шовқин нима ва қаердан келганлиги ҳақида ўйлаб ташвишланиб чиқди. Эрталаб мижоз калитларни ўзига топширганда, ниҳоят, хўжайин хонани бориб кўздан кечирди. Билдики, ҳамма нарса жойида. Ноодатий ҳеч нарса йўқ. Ҳаттоки столнинг устида турган ип, қора пичоқ ва апельсинни ҳам кўрди.
Мижоз пулни тўлади ва меҳмонхона хизматчиларига жуда яхши чойчақа ҳам қолдириб, табассум қилганча меҳмонхонани тарк этди.
Хўжайин ҳайратда эди. Аммо у меҳмонхона ходимларига ўзи эшитганлари ҳақида айтмади. Чунки у ўзидан шубҳаланишни бошлаганди.
Бир йил ўтиб худди ўша мижоз яна келди. У айнан олдингидек бир хил нарсаларни сўради: 39-хона, қора пичоқ, бир қарич оқ ип ва бир дона апельсин.
Бу сафар хўжайин ҳамма нарсани ишга солиб бўлса-да ҳақиқатни билишни хоҳлади. У нимадир содир бўлишини кутиб тунни уйқусиз ўтказди. Ва ниҳоят тун ярмига келганда яна ўшандай овоз ва шовқинлар эшитила бошлади. Фақат бу сафар ўтган йилгига қараганда шовқин анча кучайган, аммо овозларни барибир тушуниш қийин эди.
Мижоз яна кетишидан олдин ҳисобни тўлади ва столнинг устида меҳмонхона хизматчилари учун анчагина чойчақа қолдирди. Бироқ бу сафар унинг юзида табассум йўқ эди.
Хўжайин мижоз сўраган ҳар бир нарсадан маъно излашни бошлади. Нега у айнан 39-хонани танлайди? Нима учун оқ ип? Нега айнан қора пичоқ?! Хўжайин бу саволларнинг биронтасига ҳам асос бўла оладиган ечимга келолмаганди.
Энди хўжайин март ойини, мижознинг келадиган ойини сабрсизлик билан кутаётган эди.
Март ойининг биринчи кунида айни ўша мижознинг яна келиши уни баттар ҳайратлантирди. У яна одатдагидек ўша хонани беришларини сўради ва олдингидек яна ўша нарсаларни келтиришларини илтимос қилди. Хўжайин бу сафар олдингидан ҳам шовқинроқ бўлган ўша овозларни эшитди.
Эрталаб мижоз меҳмонхонадан кетаётганда, хўжайин хушмуомалалик билан узр сўради ва хонадаги шовқинларнинг ортидаги яширин сирни билдиришни илтимос қилди.
– Агар мен сизга ўша сирни айтсам, уни бошқа ҳеч кимга ҳеч қачон айтмасликка ваъда бероласизми?
– Мен ваъда бераман, ҳеч ким бу ҳақида билмайди!
– Онт ичинг.
– Онт ичаман, ҳеч кимга айтмайман!
Ва ниҳоят, ахийри, мижоз хўжайинга сирни очди.
Афсуски, хўжайин жуда самимий ва софдил инсон эди. Ҳозиргача у ўша сирни ҳеч кимга айтмади.
Қачон у айтса, мен ҳам сизларга бу ҳақда албатта хабар бераман...
Эринмай ўқиганингиз учун эса ташаккур )))
@KV100
36.4K views10:02