2021-12-12 20:43:16
1/2
ushbu post bookwormdagi eng so'ngisi bo'lishini istadim
Qanday qilib xronik depressiya va xavotir buzilishlarni yengganim, travmalar, og'ir yo'qotishlar, chet elga moslashishdagi qiyinchiliklar, psixoterapiya va bookworm faoliyati to'xtalishi haqida
Qora kunlar
Oxirgi bir necha yil hayotimda turli zarbalar, sinov va yo'qotishlarga boy bo'ldi. Bolalikda ortdirilgan travmalar, yangi jamiyatga moslashishda yuzbergan qiyinchiliklar va shaxsiy hayotimdagi turli muammolar ruxiyatimga qattiq ta'sir qila boshladi. Tog'ri, qaysidir ma'noda, bulardan nimalarnidir o'rgandim, xarakterim shakillandi. Ammo, bu sinovlar o'z navbatida salbiy oqibatlarga ham olib kelmay qolmadi. Bir necha yil davom etgan xronik depressiya va buning natijasida shakillangan xavotir buzilishlari hayotimni haqiqiy ma'noda ortga tortayotgan edi. Atrofimdagi tengqurlarim mendan o'zib ketishgan, katta-katta marralarni zabt etishayotgan bir paytda, men kunni tunga bazo'r ulab olishgada kuchim yetmas edi. U paytlari suiqasd va o'lim haqidagi o'y-xayollarsiz o'tgan kunlarim deyarli bo'lmagan. Qisqasi, qorong'i zimiston ichida yashayotgandek bo'lardim. Hech narsaning qizig'i qolmagan, hayotdan ma'ni ham,umid ham ko'rmas edim. O'qishimga ham e'tibor bermay qo'yganim sabab baholarim ham sekin-asta pasaya boshlagan edi. Ishga ham o'lganni kunidan borib kelar, yeyishga yetarli pulim bo'lsa, bormay ham qo'yaverar edim. Boshqa yoshlardek nimadirlarga erishish, qattiqroq harakat qilish, muvaffaqqiyat kabi narsalar meni umuman qiziqtirmas, chunonchi balandparvoz eshitilar edi. Kunlarim deyarli uyqi bilan o'tar, o'rnimdan turish ham bir katta yumushdek tuyilardi. Bu holat yangi jamiaytga moslashishimga ham halaqit qildi. Bu esa, o'z navbatida bu yerdagi hayotimni qiyinlashtirib borardi. Shu o'rinda, yaqinim - Shaxboz hayotimdagi yagona tirgak bo'lganini alohida ta'kidlab o'tmoqchiman. Ham moddiy, ham ma'naviy yordamini hech qachon ayamadi. U bo'lmaganda, men ham hozirgacha yo'q bo'lib ketgan bo'larmidim. Ba'zan, xudo biz bir o'zimiz kurashishga kuchimiz yetmasligini yaxshi bilib, yordamchi farishta yuborar ekan. Shaxboz shunday farishtalardan edi.
Holatimni anglab yetishim
Mendagi bu holat normal emasligi doim bilganman. Lekin, muammo aynan nimada ekanini ham, bu holatni qanday nomlashni ham, birovga qanday tushuntirishni ham bilmas edim. Ko'p marta doktorga ham ko'ringanman. Lekin, nima bo'layotganini tushuntirib berolmaganim sabab aniq tashxis qo'yisholmagan (yoki, doktorlar oddiy depressiyani ham farqlolmayidgan mol bo'lgan). Keyinchalik, o'qib-izlanib, bu holat fanda "depressiya" deb atalishi va bu ruxiy kasallik ekanini bilganimdan so'ng bu borada yanada ko'proq o'rganishga kirishdim. Xulosam shu bo'ldiki, agar rostdan ham bu holatdan chiqib ketishni istasam, menga psixoterapevtdan o'zgasi yordam berolmas ekan. Shunday qilib, psixoterapiyaga murojaat qilish haqida o'ylay boshladim. Lekin, bu juda uzoqqa cho'zildi. Ichimda nimadir bunga izin bermas edi (keyin bildimki, bu ham depressiyaning ta'siri bo'lib, depressiyadagi inson bundan chiqib ketish ichun hech qanday harakat qilmaydi, qilolmaydi). Vaqti kelib, psixoterapevtlarni izlay boshladim. Juda ko'pi bilan gaplashdim. Lekin, birortasi ham to'g'ri kelmadi. Oxiri, Sarvinoz Omonova ham borligi esimga tushdi. Shunday qilib u bilan terapiyani boshladik.
1/2
@kitobqurti
7.6K views17:43