Ҳ.Ҳессе — Чўл бўриси. Инсон ўзини буткул маънавиятга бағишл | Kitobxon kundaligi
Ҳ.Ҳессе — Чўл бўриси.
Инсон ўзини буткул маънавиятга бағишлаш, илоҳийликка яқинлашишга ҳаракат қилиш, тақводорликка берилиш имкониятларига эга. У аксинча, ўз имкониятларини бутунлай жинсий ҳаётга, кўнглининг майл-истакларини қондиришга йўналтириши, ўзининг бутун интилишларини бир зумлик ҳою-ҳавасларга, кайф-сафо, маишатга сарф этиши ҳам мумкин.
Биринчи йўл тақводорликка, руҳнинг шу йўлда жафо чекишига, ўзни ўзига топширишга олиб боради. Иккинчи йўл эса бузуқликка, ҳою-ҳаваслар азобига, ўзни айнишга, бузилишга, таназ зулга маҳкум этишга элтади.
Оддий фуқаро иккаловининг ўртасида мўътадил, холисона яшашга ҳаракат қилади. У ҳеч қачон на кайф, на тарки дунёчиликдан воз кечади, у ҳеч қачон жафокаш тақводор бўлолмайди. Ўзининг маҳв этилишига ҳам рози бўлмайди, аксинча, унинг омоли садоқат, фидокорлик эмас, балки ўз «мен»ини сақлашдир.
Унинг интилиши илоҳийликка ҳам, унинг аксига ҳам дахлдор эмас, чексизлик унинг учун жуда оғир. У, албатта, Яратганнинг измида бўлади, лекин шу билан бирга, кайф-сафони ҳам эсдан чиқармайди. У ҳимматли, саховатли бўлиш билан биргаликда, Ер юзида бир оз яхши яшашни ҳам хоҳлайди.
Қисқаси, у қарама-қаршиликлар ўртасидаги муҳитда, кучли бўронлар ва момақалдироқлар бўлмайдиган ўртамиёна, холисона ва қулай жойда қўним топишга ҳаракат қилади. Бироқ чексизлик ва ноиложликка йўналтирилган ҳаётбахш этадиган ўша турмуш ва ҳис-туйғулар жўшқинлиги эвазига бунга муваффақ ҳам бўлади. Қизғин ва жўшқин яшаш мумкин, фақат энди «мен» эвазига.
Фуқаро энди «мен»дан, ҳар ҳолда ўсмай, ривожланмай қолган «мен»дан бошқа ҳеч нарсани тан олмай қўяди. У энди жўшқинлик эвазига хотиржамлик ва хавфсизликка эришади. Яратганга астойдил сиғиниш ўрнига виждон хотиржамлигини қўлга киритади, хурсандчилик ўрнига ҳузур-ҳаловатга, эркинлик ўрнига қулайликка, ўлим талвасасида куйиб-ёниш ўрнига ёқимли ҳароратга эга бўлади...
@kitoblog
