#ибратБир имонлининг имонсиз ўғли бор эди. Ота жуда хавотирда эди, лекин йигитга диндорликни сингдира олмади. Ўлим яқинлашаётганини ҳис қилиб, ўғлига чақирди: - Бир илтимосимни бажаринг.
- Нима, дада?
- Мен ўлсам, қирқ кунга ўн беш дақиқага шу хонага келасан.
- Ва бу ҳақда нима қилишим керак?
“Ҳеч нарса қилиш керак эмас. Шунчаки ўтир. Лекин ҳар куни камида ўн беш дақиқа.
Ўғил отасини дафн этди ва сўровни аниқ бажарди: у ҳар куни хонада пайдо бўлди ва шунчаки ўтирди. Шундай қилиб, қирқ кун ўтди...
