Ҳаёт тажрибадан иборат
Мусулмонларнинг мақсади карвон эди. Қурайшнинг мақсади эса карвонни қутқариш эди. Аммо Аллоҳ таоло урушни ирода қилди ва Бадр жанги бўлиб ўтди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам урушни ёқтирмас эдилар. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Душманга йўлиқишни орзу қилманглар. Аммо унга йўлиқсангиз сабот билан туриб беринг!», дер эдилар.
Мана, душман келган. Сабот лаҳзалари ҳозир бўлган!
Мусулмонлар қўшини бир жойга қўним топди. Қурайшнинг қўшини етиб келишига тайёргарлик пайтида Ҳаббоб ибн Мунзир розияллоҳу анҳу келиб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга деди:
-Эй Аллоҳнинг Расули! Бу ерга сизни Аллоҳ туширдими, бу ердан бошқа жойга қимирлай олмаймизми? Ёки бу нарса фикр, уруш ва ҳийлами?
Тўлиқ ўқиш:
https://islom.uz/maqola/22094 @islomuz
