Kulgan edim, tortinmaysanmi?, ― dedilar.
Yig‘lagan edim, tabassum qilmaysanmi?, ― dedilar.
Tabassum qilgan edim, riyokorlik (ikkiyuzlik) qilyapti, - dedilar.
Qovoq solgan edim, yashirgan narsasi fosh bo‘ldi, ― dedilar.
Sukut qilgan edim, tili zaif (duduq), ― dedilar.
Gapirgan edim, sergap, - dedilar.
Halimlik qilgan edim, qo‘rqoq; agar qodir bo'lganida, o'ch ulardi, - dedilar.
Jasurlik qilgan edim, yengiltak; agar o'ylab ish qilganida, jur'at qilmagan bo'lardi, - dedilar.
Agar "yo‘q" desam, (yo‘ldan) chetga chiqdi, agar "ha" deb, ularga mumkin bo‘lsam, tekinxo‘r, ― derlar.
Va shuni aniq bildimki, odamlarning roziligin qancha istasam ham, malomat, mazammat kerakm kerak ekan.
— Imom Shofeʼiy rohimahulloh
@Islamiyyadunyaa
