​​Bu o'yin qanday tugaydi? Tasavvur qil men 100$ lik kupyuran | Aziz Rahimov

​​Bu o'yin qanday tugaydi?

Tasavvur qil men 100$ lik kupyurani auksionga qo'ymoqchiman. Narx 1$ dollardan boshlanadi.

Odatdagi auksion kabi eng baland narx bergan odam pulni oladi, faqat yana bitta sharti bor: sen ham taklif qilgan pulingni yutsang, yutmasang to'lashing kerak. Kelishdik-mi? Boshladik.

1$, 2$, 3$, takliflar narxi osha boshladi. 3$ga 100$ yutib olish imkoni! Zo'rku. Lekin hech kim to'xtash haqida o'ylamaydi, narx oshib boradi.

Taklif 99$ gacha yetib borsa ham o'yin to'xtamaydi. Chunki 98$ qilib turgan odam ichida o'ylaydi: "agar hozir 100$ taklif qilmasam tikkan pulimni yo'qotaman" va narxni 100$ ga olib chiqadi.

Endi 99$ taklif qilgan odam narxni 101$ ga olib chiqadi. Axir 99$ zarar qilgandan ko'ra, 2$ zarar qilgan yengilroq, narigi odam taslim bo'lsa bo'ldi. Endi foyda haqida gap yo'q.

Muammoning negizi - bu o'yin haqida oldindan chuqur o'ylab olmaslikda edi.

O'yin boshlanganda chuqur o'ylamay "-bo'laveradi, zo'r taklif" deb fikrlaysan, lekin sekin asta xatoni tushunib yetib "-Nima qilib qo'ydim?" deyishga o'tasan.

Hayotda juda ko'p insonlar yomon vaziyatlarga shunday qilib tushib qolishadi. Yosh xodim/tadbirkor hozir va kelajakdagi daromadini hisobga olmay, ishi uchun kredit yoki uyi uchun ipoteka oladi. Romantik yigit chiroyli, lekin qadriyatlari to'g'ri kelmaydigan qizga sevib uylanib oladi. Biroz o'tib esa ular qarzga botib ketganliklari va oilada baxtsizlikdan nolishadi.

Biror narsani boshlashdan avval, bu qanday tugashi mumkinligi haqida ham o'ylab ko'r. Oxirigacha. Ba'zida eng yaxshi qaror - umuman boshlamaslik qarori bo'ladi.