Ўзига дард келса кўниб кетади, Менинг дардим учун синиб кетади, Қучсам дадам иси келиб кетади, Дадам каби кўнгли кенг бўлган укам.
Томири туташган томирларимга, Ҳамрохим болалик даврларимга Ягона мухлисим илк шеьрларимга Юзлар ичра ўзи минг бўлган укам
Борсам қучоғини очиб туради, Мехрин йўлларимга сочиб туради, Қувониб, осмонга учиб туради, Ўн беш қоронғуда кун бўлган укам.
Юраги осмондек, меҳричи - денгиз, Жигарлар бирлашган жойи бир илдиз, Ҳар недан қадрлим, ҳар недан азиз, Қадри осмонларга тенг бўлган укам. Дадам каби кўнгли кенг бўлган укам
