Хонани чанг босган эди. Киан эски чарм диван устидаги елим чой | Asaxiy Books

Хонани чанг босган эди. Киан эски чарм диван устидаги елим чойшабни олди. Камзули чўнтагидан қуёшда ранги ўчиб кетган харитани чиқарди. Уни столга тахларини ёзиб, текислади.

— Сенга шуни беришим айтилган. Харитага белгилар қўйилган, шунинг учун тўғри келган жойга ташлаб кетма. Қаерга боришинг кераклигини ўрганиб ол-да, кейин ёқиб юбор.

Дариуш харитани ўрганишга тушиб кетди. Теҳроннинг нотаниш периметри бўйлаб қўлларини юргизди, бетон ва ғиштдан қурилган янги мавзелар харитада семиз бармоқларга ўхшар, тоғлар, чўллар, текисликлар ва қишлоқларга чиқадиган йўлни кўрсатиб турган эди. Харита марказида нишонга олинган Теҳроннинг собиқ полиция бошлиғининг уйи ва иш жойи иккита айлана билан белгиланганди.

— Мана бу СИМ карталар. Ҳеч бирини икки ҳафтадан ортиқ ишлатма. Такси буюртирмайсан, кўчадан тутасан. Бўлди, айтадиганларим шу. Сенга омад.
Дариуш харитадан бошини кўтарди:
— Кетяпсанми? Бўлдими? Қурол- чи? Мени шошилинч олиб кетадиган ҳайдовчи- чи?
— Нима? Улар буни ҳал қилмадими? Бу уларнинг иши-ку.
Дариуш қўли билан столга урди. Ҳавога чанг кўтарилди
— Ҳазилми бу? Биз жонимизни жабборга бериб ишлаяпмиз. Мен ҳаётимни хавфга қўйяпман, сенга эса ҳеч нарсанинг фарқи йўқдек!

Киан сигаретини ёқди. Уни чуқур тортдида, бошини кафтлари орасига қўйди. Шу ҳолда Дариушга деди:
— Биродар, сен қилаётган иш таҳсинга лойиқ. Мен буни қадрлайман. Аммо бу ерда ҳаммаси бошқача. Сенга уқтириб келишган гаплар бу ерга тўғри келмайди. Бизга қанча босим бўлишини биласанми? Катталар куну тун назорат остида бўлади. Сенга тажрибасиз бола жўнатишмаганига шукр қил. Акс ҳолда, қамалиб кетишинг ҳеч гап эмас эди. - У қоғозга рақамлар ёзди. «Педрам дўкон яна очилганини айтиб юборди» дегин. Шуни айтсанг бўлди. Ҳайдовчини ўзим ҳал қиламан. У эшикка етганида яна ортга ўгирилди. Яна бир гап, бу ерда одамлар бизни кўп ҳам ёқтирмаслигини эшитсанг ажабланма. Ҳа айтганча, бу гуруҳнинг биринчи марта аҳмоқлик қилиши эмас. — У бошини силкитганча чиқиб кетди.

Агар икки йил аввал кимдир Дариушга MEX ташкилотига қўшилишини айтганида у бунга кулган бўларди. Дариуш ҳеч қачон сиёсатга қизиқмаган. У инқилоб ҳақидаги гапларни эшитиб катта бўлган бошқа бир қочоқ эронликдан ортиқ нарса билмасди. Виржинияда унинг ҳаёти тинч кечган. Арезуни учратди-ю, ҳаммаси ўзгариб кетди.

У Арезу билан университетда танишган. Дариуш компьютер муҳандислигига ўқиётган эди. Илк суҳбатдаёқ иккови ҳам содир бўлиши муқаррар нарсани ҳис қилишганди.

Рамита Наваи: Ёлғонлар шаҳри

@asaxiybooks