Омад ҳақида. Француз тилини ўрганиб бошлагандан сўнг ҳаётда | Allaev Uz (16 )
Омад ҳақида.
Француз тилини ўрганиб бошлагандан сўнг ҳаётда энг катта орзуйим Франция бориш бўлган. Француз маданиятини севиб қолганман. Хотя, яна битта катта орзуим биринчи севгимга эришиш бўлган)).
Хуллас Тошкентга келиб француз тили таржимонлиги бўйича ўқишга кирдим. Ўша вақтларда Каримов режими ёптирмасдан олдин Лабзак кўчасида Виктор Гюго номидаги француз маданият маркази бўларди. Француз китобларига тўла, ёшлар француз тилини ўрганадиган, турли хил круглий стол ва маданий воқеалар бўладиган ўзига хос Франциянинг бир бўлаги эди. Университетдаги дарсларни қолдириб, асосан вақтни шу марказда ўтказардим. Француз ҳаётига берилиб кетгандан, ҳар доим умримни охиригача бир марта Франция борсам бўлди деб орзу қилардим.
Ушбу марказ томонидан ҳар йили 21-март куни Франкофония байрамига бағишлаб савол жавоб тарзида конкурс бўларди ва конкурсда Францияга 14 кунлик саёҳат ютиларди. Рақобат жуда кучли, саволлар турли хил мавзуда бўлганлиги учун ютиш имконияти мандай инсон учун нолга тенг эди десам ҳам бўлади. 2009-йилда ҳам конкурсни ташкиллаштиришганда ман шунчаки байрамга қизиқиб бордим, конкурсни ютишимга ишонмасдим. Лекин, нимадир бўлдию, 100дан ортиқ иштирокчи орасида омад сабаб кейинги босқичларга чиқиб боравердим. Охирги финалда бир рус қизи билан қолдим. Якунга етиб келдик, жюри қўлидаги охирги савол. У қизда 11 бал, манда ўн бал. Агар саволга у қиздан олдин ман жавоб берсам ютишим мумкин, лекин саволга иккаламиз ҳам жавоб беролмасак у қиз Францияга саёҳатни ютиб олди.
Бошловчи саволни ўқиб бошлади: ХIХ аср иккинчи ярми ва ХХ аср бошида яшаган ушбу француз ҳайкалтароши замондошлари томонидан ўз даврининг энг зўри деб тан олинган. Унинг услуби реализм, романтизм, импрессионизм ва символизм чегарасида жойлашган. Унинг Камилла Клодел исмли аёл билан севги тарихи бутун дунёга машҳур, бу ҳақида ҳатто фильм ҳам суратга олинган. Унинг энг машҳур асарларидан бири «Бўса» асаридир. Бу ҳайкалтарош ким?
Ўша кунларда кечки пайт уйқудан олдин мияни чарчатиш учун бир француз тилидаги бадиий китобни ўқиб юргандим. Хоҳ ишонинг, хоҳ ишонманг, ўша бадиий китобда бир бет француз ҳайкалтароши Огюст Роден ҳақида маълумот бор эди. Танловдан роппа-роса икки кун олдин шу ҳақида ўқигандим. Жавобни айтганимда бошловчи қайта сўради жавобни, чунки ҳеч ким ман бу саволга жавобни билишимга ишонмаган. Конкурсдан чиқиб Франция кетишимга ўзимни ҳам ишонгим келмади.
Орадан бэш ой ўтиб Париж кўчаларида ўзимга ўхшаган дунёнинг бир неча мамлакатидан келган тенгдошларим билан сайр қилардим.
Орадан бир ярим йил ўтиб Парижга яна учдим. Бу сафар бўлса Франциядаги «Сиёсий тадқиқотлар институти»нинг Халқаро алоқалар факультети магистрига айлангандим.
Ҳаётда мана шунақа бахтли тасодифлар ҳам бўлиб туради.
PS: Расм Париждаги биринчи саёҳат вақтида олинган. Расмда ўртада кўзи вампирдай қизариб қолган, француз актрисасини қучоқлаб олган йигит ман бўламан.
