Ишхонамизда бир бола бўларди, бола дейман-у, 36 ёшли йигит. Ам | Allaev Uz

Ишхонамизда бир бола бўларди, бола дейман-у, 36 ёшли йигит. Аммо у ўзгача эди, очиғини айтганда, табиятан телбанамо (касал). Умуман ақлли эмас, бори шу унинг!



Шунга қарамай, уни ишга олдим. 6 йил мобайнида уни ишга олганимдан асло афсус чекмадим. Энг қизиғи, у ўзининг табиатан тентаклигини билар ва буни яширмас ҳам эди.

Устига устак иш сўраб келганида:

– Салом! Мен ақлли эмасман буни яширмоқчи ҳам эмасман, аммо онамга дори олиб беришим учун менга иш керак, онам энди ишлай олмайдилар, – деганди.



Бу ҳолат мени бироз ҳайратлантирган бўлса‑да, тушундимки, бу одам касалманд бўлгани билан унга енгилроқ юмушларни топшириш мумкин. У менга “Ёмғир одами” номли севимли асаримнинг қаҳрамони бўлмиш Дастин Хофманни эслатиб юборди. Қаршимда турган одамнинг кимлигини билганим ҳолда уни ҳафа қилишни истамай:

– Сиз ўзининг тентаклигини ҳар турли йўллар билан айёрона яширишга уринаётган кўпчилик одамлардан анча ақллироқсиз, эртадан ишга чиқишингиз мумкин, – дея дарров кириб кетдим.



Ўша кундан бери у ишхонамизнинг бир “арзанда”сидек бўлиб қолди. У ҳамма қатори ишлар, тўғри ҳаммадек эмас, балки улардан ҳалолроқ, тарбиялироқ, интизомлироқ ва, умуман олганда, барча ходимларимнинг ичида энг яхшиси эди. Онасини инсультдан сўнг оёқга турғизди. Тўғри, дори-дармонлари ва муолажаларига озроқ қарашишга тўғри келди, аммо барча хизматларини ҳеч нолимай, ёлғиз ўзи бажарди! Биз уни шунчалик яхши кўриб қолгандикки, 75 килодан 100 килогача семиртириб юборибмиз!))

Давоми: https://telegra.ph/Oleg-02-12-2


@allaevuzb