2022-10-06 02:20:04
#сахих Бухорий
6-боб
#хадис 7
Абдуллоҳ ибн Аббосга Абу Суфён ибн Ҳарб хабар қилдиларки, Ҳирақл, Қурайш карвони Шомда савдо қилиб турганида, унинг ҳузурига одам юборди. Бу вақт Жаноб Расулуллоҳ (Абу Суфён ва Қурайш кофирларини) Илия (Байтул-Мақдис)да эканликларида Ҳирақл ҳузурига бордилар. Ҳирақл уларни ўз мажлисига чақирди, унинг атрофида Рум зодагонлари ўтирган эди. Улар билан билан таржимонни ҳам чорлади-да: ”Ўзини пайғамбар деб гумон қилаётган кишига қайси бирингиз насаб жиҳатидан яқинроқсиз?” – деди.
Абу Суфён: “Мен унга насаб жиҳатидан яқинроқдирман” - деди.
Ҳирақл: “Уни (Абу Суфённи) ва унинг ҳамроҳларини менга яқинроқ олиб келинглар!” – деди. Уларни Ҳирақлнинг ёнига олиб келиб, турғизиб қўйдилар. Ҳирақл таржимонга: Унга (Абу Суфёнга) айт, мен ўша (пайғамбар) ҳақида сўрамоқчиман, менга ёлғон гапирсалар, унга ёлғон гапирган бўладилар” – деди.
Абу Суфён бундай деди: “Аллоҳ ҳаққи, агар мендан ёлғон талаб қилишдан ҳаё қилмаганларида эди, ҳозир мен ёлғон гапирган бўлар эдим. У (Ҳирақл) дастлаб мендан Жаноб Расулуллоҳнинг насаблари ҳақида сўради. Мен: “У бизнинг орамизда баланд насаб эгасидир”, - дедим.
Ҳирақл: “Ундан илгари шу даъвони (яъни пайғамбарликни) сизлардан ҳеч ким айтганмиди?” – деб сўради. Мен: “Йўқ”, – дедим. У: “Унинг ота-боболари ичида подшоҳ бўлганлар борми?” – деди. Мен: “Йўқ”, - дедим. У: “Уларни сони кўпайяптими ёки озайяптими?” – деди. Мен: “Кўпайяпти”, - дедим.
У: “Унинг динига кирганлардан бирор киши ғазабланиб диндан қайтаяптими?” – деди. Мен: “Йўқ”, - дедим. У: “Хиёнат қилармиди?” – деди. Мен: “Йўқ, бир қанча муддатдан бери унинг қандай ишлар билан бандлигини билмаймиз” - деган эдим, Ҳирақл гапимни бўлиб: “Унга қарши жанг қилдизми?” – деди. Мен: “Жанг қилдик”, - дедим. У: “Қандай қилиб жанг қилдингиз?” – деди. Мен: “Ўртача, гоҳ улар бизга, гоҳ биз уларга шикаст етказардик, баъзан улар, баъзан биз ғалаба қилардик”, - дедим.
Ҳирақл: “Улар сизларга нима буюради?” – деди. Мен: “Ёлғиз Аллоҳга ибодат қилишни, унга ширк келтирмасликни, ҳатто оталаримиз ширкка даъват этса, уларга қулоқ солмасликни, намоз ўқишни, ростгўйликни, покиза ва иффатли, оқибатли, раҳм-шавқатли бўлмоқни буюради”, - дедим. Ҳирақл тилмоч орқали менга бундай деди: “Унинг насабини сўрасам насаби баланд, деб айтдинг, пайғамбарлар шундай бўлади. Сизлардан ҳеч ким мундан илгари мазкур даъво (пайғамбарлик даъвоси) билан чиққанми, десам, сен: “Йўқ”, - дединг.
Ундан илгари ҳам бирор киши шу даъвони қилиб чиққан бўлса, бу одам илгари айтилган сўзга тақлид қиляпти, деган бўлар эдим. Мен сендан: “Унинг ота-боболари ичида подшоҳ бўлганлар борми?” – деб сўрасам сен: “Йўқ”, - дединг. Агар ота-боболари ичида подшоҳ ўтган бирор киши бўлганида эди, мен: “У ўша мулкини талаб қиляпти”, - деган бўлардим. Мен: “Уни динга даъват қилмасидан илгари ёлғончиликда айблармидингиз?” – деб сўраганимда, сен: “Йўқ”, - дединг. Мен билдимки, у илгари одамларга ёлғон гапирмаган, бундай одам Аллоҳ ҳақида ёлғон сўзламайди.
Мен сендан: “Унга зодагонлар эргашяптими ёки заифларми?” – деганимда, сен: “Заифлар” – деб айтдинг. Пайғамбарларга доимо заифлар эргашган. Мен сендан: “Эргашаётганларнинг сони кўпайяптими ёки озайяптими?” – деб сўрасам, сен: “Улар кўпайяпти”, - дединг. Имоннинг иши шундай баркамол бўлади.
Мен сенга: “Унинг динига кирганлар ундан ғазаб қилиб диндан қайтяптиими?” – десам, сен: “Йўқ”, - деб айтдинг. Имон, кўркамлиги дилларга ёқиб қолса, худди шундай доимо баркамол бўлади. Мен сендан: “У хиёнат қиладими?” – деб сўрасам, сен: “Йўқ”, - дединг. Пайғамбарлар хиёнат қилмайди. Кейин сендан: “У сизларни нимага буюради” - деб сўрадим. Сен: “Аллоҳга ибодат қилишга, унга ширк келтирмасликка, бут(санам)ларга сиғинмасликка, намоз ўқишга, ростгўй ва иффатли бўлишга буюради”, - деб айтдинг.
Сенинг айтганларинг рост бўлса, у келиб, ҳозир мен турган мана шу жойни олади. Мен яна пайғамбар чиқишини билар эдим, лекин сизларни орангиздан чиқишидан бехабар эдим. Агар унга ихлос қилолсам, у билан учрашиш учун машаққат чекишга розиман. Агар унинг ҳузурига борсам, унинг оёқларини ювиб қўйган бўлар эдим”.
28 views23:20